ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΥΔΡΟΣΙΤΩΝ 8 ΑΠΡΙΛΗ ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ

Η Αδελφότητα των απανταχού Πολυδροσιτών και ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Πολυδροσιτών (ΦΣΠ) σας προσκαλούν στην εκδήλωση που οργανώνουν την Παρασκευή, 8 Απριλίου 2016, ώρα 17.00, στο Πνευματικό Κέντρο των Ηπειρωτών - Κλεισθένους 15, 7ος όροφος, Πανηπειρωτική (πίσω από το Δημαρχείο της Αθήνας στην πλατεία Κοτζιά και σε απόσταση αναπνοής από την Ομόνοια).

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

1. Παρουσίαση του καταπληκτικού φωτογραφικού λευκώματος που ετοίμασε ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Πολυδροσιτών.
Ομιλητές:
Χρήστος Ελ. Μαρτίνης, συνταξιούχος δικηγόρος
Μητς Μήτσης, λογοτέχνης και λαογράφος
Λαμπρίδης Αλέξανδρος, σκηνοθέτης και έφορος πολιτισμού της ΠΣΕ
Γρηγόρης Χρ. Μαρτίνης, φιλόλογος
Μανώλης Βαμβουλής, επιμελητής έκδοσης

2. Διάλεξη από τον καταξιωμένο φιλόλογο κ. Γρηγόρη Μαρτίνη με τίτλο: "Έθιμα και Ήθη της Ηπείρου. Περιγραφή, προέλευση, αναφορές Ελλήνων Λογοτεχνών.

ΟΜΙΛΙΑ - ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ, κ. Μαρία Λαμπρίδου

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συγχωριανοί.

Εκ μέρους του Φιλοπροόδου Συλλόγου Πολυδροσιτών και της Αδελφότητας των απανταχού Πολυδροσιτών σας καλωσορίζω στην εκδήλωσή μας και σας ευχαριστώ θερμά που μας τιμάτε με την παρουσία σας.

Το Πολύδροσο (Βλαχώρι παλιότερα) είναι ένα μικρό, ορεινό, ακριτικό χωριό της Θεσπρωτίας. Τόσο μικρό που στις μέρες μας να κινδυνεύει να μείνει χωρίς κατοίκους. Εξαιτίας της μετανάστευσης βεβαίως. Τη γνωστή πληγή για ολόκληρη την Ήπειρο. Και που η ακηδία των κυβερνήσεων της χώρας όχι μόνο δεν κατάφερε να τη σταματήσει αλλά και διαρκώς την υποδαυλίζει. Με μέγιστο πρόβλημα τα τελευταία χρόνια για το χωριό μας την αποκοπή του από τον έξω κόσμο. Ούτε ένα δρομολόγιο των ΚΤΕΛ το μήνα δεν περνά από το Πολύδροσο. Κύρια εξαιτίας της ολοκλήρωσης της Εγνατίας και που θα έφερνε δήθεν την ανάπτυξη στον τόπο μας.

Φωνάξαμε, διαμαρτυρηθήκαμε, κανενός δεν ίδρωσε το αυτί. Η σημερινή εκδήλωση έρχεται με το δικό της τρόπο να υπογραμμίσει την αδικία. Με την παρουσίαση ενός φωτογραφικού λευκώματος για το Πολύδροσο που ετοίμασε ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Πολυδροσιτών. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία και ένα ζεστό χειροκρότημα από όλους μας.

Ο Φιλοπρόοδος είναι ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού μας. Μετρά σχεδόν μισό αιώνα ζωής και πολλά και αξιοζήλευτα έργα. Με σπουδαιότερο το Λαογραφικό Μουσείο, το πρώτο του είδους του στη Θεσπρωτία και σήμερα ένα από τα καλύτερα που διαθέτει ολόκληρη η Ελλάδα. Δυστυχώς η έλλειψη συγκοινωνίας περιορίζει και την προσβασιμότητα στο μουσείο του χωριού μας. Οι επισκέπτες μόνο με δικά τους μέσα μπορούν να φτάσουν ως εκεί. Στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, όχι μόνο δε στηρίζονται οι πολιτιστικές προσπάθειες αλλά και ναρκοθετούνται.

Το αντιμετωπίζουμε και εμείς ως Αδελφότητα. Και που πρόσφατα μας τίμησε για τα 80 χρόνια προσφοράς μας στο μικρό και ξεχασμένο Πολύδροσο, ποιος άλλος; Ο άλλος πολιτιστικός σύλλογος του χωριού, ο Φιλοπρόοδος… Τον ευχαριστούμε θερμά!

Αντίθετα, οι επίσημοι φορείς του τόπου κάνουν ό,τι μπορούν για να βάλουν τέλος στην 80χρονη πορεία μας. Μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε εμπορική εταιρεία και μας αναγκάζουν μέσω της γραφειοκρατίας αντί να ασχολούμαστε με τον πολιτισμό, να τρέχουμε σε λογιστές και να συντάσσουμε απολογισμούς και πρακτικά.

Σήμερα όμως, 8 του Απρίλη, μέρα γενέθλια για τον εθνικό ποιητή της Ελλάδας, το Διονύσιο Σολωμό, οι δύο σύλλογοι του χωριού μας, ενωμένοι – όπως πάντα! – αποτίνουν το δικό τους φόρο τιμής προς όλα εκείνα που θα αισθανθούμε αν κλείσουμε μέσα στην ψυχή μας την Ελλάδα γενικότερα και την ιδιαίτερη πατρίδα μας ο καθένας. Δίχως να λησμονούμε μία ακόμη φράση του Σολωμού. Πως «ακολουθά το θέλημα της φύσης όποιος περνά τη ζωή του στη γη που τόνε γέννησε.»

Εμείς, οι απόδημοι, δεν τα καταφέραμε. Όσο ζούμε όμως και αναπνέουμε θα κρατάμε με κάθε τρόπο ζωντανούς τους δεσμούς με τη γενέτειρα. Το λεύκωμα, που σε λίγο θα μας παρουσιάσουν οι εξαιρετικοί μας ομιλητές, μας δίνει αυτή την ευκαιρία απλόχερα.

Θα κλείσω την ομιλία μου με μια μικρή αναδρομή στα χρόνια που ως παιδιά είχαμε την ευτυχία να ζήσουμε στο Πολύδροσο. Μνήμες που ξύπνησαν με την έκδοση αυτού του φωτογραφικού λευκώματος. Και μάλιστα με τη χορηγία της φίλης και συμμαθήτριας Μηλιάς Μητσέλου και των αδελφών της. Στο μικρό σχολειό μας υπήρχαν πολλά για εκείνη την εποχή όχι όμως όσα σήμερα προσφέρει η τεχνολογία. Δεν είχαμε ούτε ίντερνετ, ούτε τηλεόραση για να γνωρίσουμε τον έξω κόσμο. Ο δάσκαλός μας όμως είχε ανακαλύψει έναν άλλο τρόπο για να ταξιδέψει η ματιά μας στα πέρατα της Γης. Είχε παρακαλέσει τους ξενιτεμένους να του στέλνουν κάρτες. Και ιδιαίτερα τον καπετάνιο Σταύρο Φώτση. Όπως ετούτη η συλλογή από την Ιαπωνία και τούτη από το Λος Άτζελες.



Ή και άλλες κάρτες από συγγενείς και φίλους. Τον Κώστα Διώχνο από το Μόντρεαλ,



τον Τάσο Λαμπρίδη από το Κογκό, το Βαγγέλη Λαμπρίδη από το Γιοχάνεσμπουργκ.

Όλα αυτά συμβαίνουν τη δεκαετία του 1960. Κι εμείς μικρά παιδιά ακόμη. Με τη λαχτάρα να γνωρίσουμε τον κόσμο τον μεγάλο…

Τώρα, μεγάλοι οι ίδιοι, κι έχοντας από χρόνια αφήσει πίσω το μικρό χωριό μας, μας πνίγει η νοσταλγία για το αντίθετο. Να δούμε τσιότσιο Βλαχώρι. Το φωτογραφικό λεύκωμα του Φιλοπροόδου έρχεται στην κατάλληλη στιγμή να υπηρετήσει αυτή τη δίψα.

Ταυτόχρονα, για τα άλλα μάτια, τα μάτια της ψυχής, ζητήσαμε από τον καταξιωμένο Πολυδροσίτη φιλόλογο, κ. Γρηγόρη Μαρτίνη, να μας παρουσιάσει τη μελέτη του για τα ήθη και τα έθιμα της Ηπείρου. Χρειάστηκε να ταξιδέψει από τη Δράμα που κατοικεί και μάλιστα με λεωφορείο εξαιτίας της χθεσινής απεργίας. Τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας.

Ο λόγος τώρα στον πρόεδρο του Φιλοπροόδου κύριο Τάσο Μαρτίνη!

Ο πρόεδρος του Φιλοπροόδου, κ. Τάσος Μαρτίνης, μας μιλά για την πρωτοβουλία που ανέλαβαν κατόπιν της ιδέας που είχε ο κ. Μανώλης Βαμβουλής, σύζυγος της Βλαχωρίτισσας κ. Μηλιάς Μητσέλου, για ανάδειξη του φωτογραφικού αρχείου του Φιλοπροόδου. Και με εργασία που κράτησε ένα χρόνο! Είδαν πολλές φωτογραφίες μέχρι να επιλέξουν τις καλύτερες. Το λεύκωμα ήδη παρουσιάστηκε στις 13 Μάρτη στο Πολύδροσο. Ομιλητές εκεί ήταν οι: Δήμαρχος Σουλίου κ. Μπραΐμη - Μπότση, ο κ. Δονάτος Μαρτίνης, ο π. Δημήτρης Μαρτίνης και εκ των χορηγών ο κ. Ευάγγελος Μητσέλος.

Απομαγνητοφωνώντας τη σχετική κασέτα γράφουμε τι περίπου είπε στη συνέχεια ο κ. Τάσος Μαρτίνης:

"Μπορεί να μην είναι άριστη δουλειά αλλά σίγουρα είναι μια καλή δουλειά. Και το καλό είναι σίγουρα καλύτερο του τίποτα που είχαμε μέχρι τώρα. Ευχόμαστε οι επόμενοι να δημιουργήσουν το άριστο. Και θα τους συνδράμουμε με κάθε τρόπο.



Σίγουρα όταν γίνεται μια δουλειά υπάρχουν ελλείψεις, υπάρχουν ατέλειες, υπάρχουν παραλείψεις, το σίγουρο όμως είναι πως δε γίνονται σκόπιμα. Καλοδεχούμενη λοιπόν η καλόπιστη κριτική, απορριπτέα όμως η κακόπιστη ή κακόβουλη.

Στόχος μας μέσα από αυτό το λεύκωμα είναι να ξυπνήσουν οι μνήμες των παλιών αλλά και να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον της σκέψης των νέων. Γιατί μέσα από κει, από τη μια οι φωτογραφίες οι παλιές - κι ένας λόγος που δε βάλαμε ονόματα από κάτω είναι για να μη σταθούμε στα ονόματα αλλά σ' αυτό καθαυτό το γεγονός που παρουσιάζει η φωτογραφία - να μάθουν λοιπόν οι νεότεροι τι ακριβώς γινόταν τότε μέσα από αυτό το δείγμα, και βεβαίως να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους γι' αυτή τη φύση που δεν την έχουν ζήσει, δεν την έχουν δει, γιατί έχουμε βάλει πολύ πλούσιο υλικό από τη φύση του Πολυδρόσου.

Εκτιμώντας από τα σχόλια που ακούστηκαν από τουριστικούς πράκτορες που ακούστηκαν στη Θεσπρωτία, θα είναι ακόμη μεγαλύτερο το ενδιαφέρον των συγχωριανών. Γιατί όταν είδαν λοιπόν αυτό το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μ' αυτή την καταπληκτική περιβαλλοντική μορφή που έχει το Πολύδροσο, που νομίζω υπερτερούμε από όλα τα γύρω χωριά σ' αυτό τον τομέα, όταν ο ξένος λέει ότι ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι αυτό το χωμένο εκεί μέσα χωριό κρύβει τόση ομορφιά, τι πρέπει να πούμε εμείς σαν χωριανοί.

Άρα το βιβλίο αυτό δεν πρέπει να λείπει από καμιά χωριανική βιβλιοθήκη, κανένα σπίτι φίλου του χωριού μας. Όχι γιατί το έκανε ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος αλλά γιατί νομίζω η αναφορά στο χωριό μας είναι καλό για όλους μας.



Τέλος, να μην πλατειάσω, να μην πω τίποτε περισσότερο, εκτιμώ ότι αυτός ήταν ο στόχος μας, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που δώσαμε σ' αυτή την έκδοση και από το βήμα αυτό να κάνω κι εγώ τις δικές μου ευχαριστίες.

Πάνω απ' όλους θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Μανώλη τον Βαμβουλή (ακούγεται δυνατό χειροκρότημα) και να τον μιμηθούν όχι μόνο οι άλλοι γαμπροί του χωριού μας αλλά κι εμείς οι ίδιοι. Ευχαριστούμε τα αδέλφια Βαγγέλη, Μηλιά και Παναγιώτα Μητσέλου (χειροκρότημα - δεν ακούγεται καλά ο ομιλητής) για τη χορηγία τους στη μνήμη των γονιών και οι γονείς τους από κει πάνω θα είναι σίγουρα χαμογελαστοί που τα παιδιά τους μ' αυτόν τον τρόπο σήμερα επιβραβεύουν την μνήμη τους.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον καθηγητή τον Γρηγόρη τον Μαρτίνη, για την επιμέλεια του εισαγωγικού κειμένου, (χειροκρότημα), τον πρωτοπρεσβύτερο τον παπα - Δημήτρη Μαρτίνη, τα αδέλφια Βασίλη και Λουκά Μάκο, το Γιώργο τον Τσόδουλο, τη Μυρσίνη Παπαγιαννάκη, το Γιώργο Μαρτίνη, τον πρόεδρο, το Βασίλη (Ηλία) Μαρτίνη για το φωτογραφικό υλικό.

Ευχαριστούμε ακόμη πάλι τον παπα - Δημήτρη Μαρτίνη, τον καθηγητή το Γρηγόρη το Μαρτίνη και το Βασίλη το Μάκο που επιμελήθηκαν τα κείμενα του φωτογραφικού υλικού.

Και τέλος να ευχαριστήσουμε τους παρουσιαστές αυτής μας της δουλειάς. Είναι ο Χρήστος Μαρτίνης, πρόεδρος των συνταξιούχων δικηγόρων Ελλάδος, ο Δημήτρης ο Μήτσης, γνωστός ως Μητς Μήτσης, λαογράφος και λογοτέχνης, βεβαίως ο Αλέξανδρος ο Λαμπρίδης, έφορος πολιτισμού της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, και μια ακόμη φορά την Αδελφότητα κι εσάς που είστε σήμερα εδώ. Σας ευχαριστούμε και ευελπιστούμε την επόμενη φορά να είστε ακόμη περισσότεροι.

Και τώρα να ξεκινήσουμε την παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος. Παρακαλώ το Χρήστο το Μαρτίνη να έχει το λόγο." (χειροκρότημα)

Παρουσίαση του λευκώματος

1. Χρήστος Ελ. Μαρτίνης (Κιτσο - Λευτέρης) - Πρόεδρος των Συνταξιούχων Δικηγόρων Ελλάδος.



Ο ομιλητής ζητά:

Ενός λεπτού σιγή στην μνήμη της Ελευθερίας Μαρτίνη που "έφυγε" τελευταία και για όλους τους άλλους που έφυγαν στη διάρκεια αυτής της χρονιάς.

Στη συνέχεια μας θύμισε ότι:

Η φωτογραφία είναι το στίγμα μίας στιγμής, στο χώρο και στο χρόνο. Στην αιωνιότητα και στο αέναο. Η αποτύπωση των στιγμών ήταν από παλιά αλλά κυρίως αναπτύχθηκαν στη δεκαετία του '50, τότε που οι τρεις της ΛΑ-ΦΩ-ΜΑ, έρχονταν ο ένας μετά τον άλλο στο χωριό, μαζί με τις φωτογραφικές μηχανές τους και αποτύπωναν τις στιγμές χαράς και λύπης. Της ομορφιάς των ανθρώπων και του τοπίου του Πολυδρόσου.

Αυτό το καλούδι το έβαζε μέσα σε κάθε σπίτι κυρίως ο Χρυσόστομος ο Λαμπρίδης, ο άνθρωπος που ανέσυρε και χρησιμοποίησε κάθε νεωτερίστικη ιδέα σε όλη του τη ζωή. Και σας χαίρεται και σας καμαρώνει εσάς τους δημιουργούς αυτός που ήταν μπολιασμένος με την προκοπή και την πρόοδο.

Το δημιούργημά σας φωτοδοτεί και σηματοδοτεί σήμερα το χώρο του Πολυδρόσου. Ξυπνά και συναιρεί μνήμες, μνήμες συναισθηματικές και μνήμες περιβάλλοντος, μνήμες ομορφιάς, μνήμες κοινωφελούς δράσης, μνήμες αλληλεγγύης [...]

Αυτό το μείγμα αυστηρότητα και ομορφιάς της φύσης αλλά και αρχών και αξιών και κοινωνικού ελέγχου σημάδεψε και οδήγησε το νου και την καρδιά τους για τις κορυφές της ζωής που έπρεπε να κατακτήσουν. Και τις κατέκτησαν όπως κατέκτησαν τη Μηλιοράχη, το Βεντερίκο και τα Αμπέλια. Που άνοιγαν, που ξάνοιγαν τους ορίζοντές τους.

Κάθε φωτογραφία του άλμπουμ που φιλοτεχνήσατε, επιζητά από τον κάθε Πολυδροσίτη την εκτέλεση του χρέους απέναντι στο χωριό της γέννησής του.

Εσείς, άξιοι συνεχιστές των έργων των προηγούμενων γενιών των συγχωριανών μας, συλλάβατε και υλοποιήσατε μια μεγαλεπήβολη ιδέα, που ανοίγει νέους δρόμους στις επόμενες γενιές και επιστρέφει όλους εμάς στις αρχαϊκές μας ρίζες, στο περιβάλλον που μας θυμίζει ότι μας είναι αναγκαίο για την παραπέρα ζωή μας. Στο περιβάλλον που μας ευχαριστεί για ό,τι του προσφέραμε αλλά και μας θυμίζει μέσα από τις δικές σας φωτογραφίες την υλοποίηση όλων των υποχρεώσεών μας για μια καλύτερη κοινωνία πιο δημιουργική και συνταιριασμένη με τις ομορφιές της φύσης του χωριού μας, ανθρώπινη και αψεγάδιαστη από τις πλημμύρες του πολιτισμού μας.

Οι ψυχές των γενεών, των αγγέλων του Πολυδρόσου, σκιρτούν από το λίκνο τους, αγάλλονται μαζί μας, σ' αυτή την κεκοσμημένη αίθουσα, και σας συγχαίρουν θερμά.

Νεκροί και ζωντανοί Πολυδροσίτες, σας συγχαίρουν για την καλαίσθητη δημιουργία σας. Σας ευγνωμονούν γιατί λακτίσατε τη βαρβαρότητα της ανθρώπινης φύσης. Σας ευχαριστούν για τη μεθοδευμένη ανάνηψη και ανέλιξη του ανθρώπου - πρότυπο που αναδείξατε με το έργο σας. Σας αγαπούν και σας εκτιμούν γιατί διώξατε στο δυσχείμερο και χαλεπό καιρό μας το τίποτα και φέρατε με το έργο σας το παν!

Δεν είναι λίγο περισσότερο από το τίποτα, είναι το παν! αυτό που φτιάξατε!

Το καλαίσθητο έργο σας σώζει την τιμή όλων μας και της εποχής μας.

[...] το χωριό μας χρωστάει για μια ακόμη φορά - όπως του 'ταξε η μοίρα, τη φύση του, τη θέση του, και τους ανθρώπους του. Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές του έργου και καλή συνέχεια.

Σας ευχαριστώ!"

Ακολούθησε η ομιλία του συγχωριανού μας λογοτέχνη Μητς Μήτσης. Λόγος χειμαρρώδης όπως πάντα. Με λεπτομερή ανάλυση κάθε σελίδας, κάθε φωτογραφίας.



Είθε να δημοσιεύσει την εργασία του που όπως είδα την είχε ήδη δακτυλογραφήσει.



Διότι είναι πρακτικά αδύνατο να μεταφέρουμε όσα είπε σε γραπτό λόγο μέσω της κασέτας που κρατήσαμε.

Το λόγο έλαβε στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Λαμπρίδης και παρά τις προθέσεις του να μην πει πολλά, στο τέλος και η δική του ομιλία ήταν τόση που μας δυσκολεύει να τη μεταφέρουμε σε γραπτό κείμενο.



Εξάλλου και ο Αλέξανδρος είχε το κείμενο στον υπολογιστή του και μπορεί ο ίδιος να δημοσιεύσει εφόσον το επιθυμεί την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του. Αναμενόμενο αφού είναι επαγγελματίας σκηνοθέτης κινηματογράφου. Και για εκείνον η εικόνα λέει πολλά περισσότερα μυστικά από όσα σε μας τους υπόλοιπους.