Πολύδροσο Θεσπρωτίας

Το Πολύδροσο είναι ένα μικρό χωριό του δήμου Παραμυθιάς Θεσπρωτίας που βρίσκεται στα όρια των Νομών Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.

Χτισμένο στις πλαγιές του ποταμού Καλαμά μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον δικαιολογεί απόλυτα το σημερινό όνομά του μιας και οι άφθονες πηγές του αλλά και τα δέντρα που το περιβάλλουν, του χαρίζουν τη δροσιά κάθε εποχή του χρόνου.

Η απόσταση από την Ηγουμενίτσα είναι 42 χλμ και από τα Ιωάννινα 50 χλμ. Από την Αθήνα η διαδρομή μέσω Ιωαννίνων είναι 500 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 330.

Μια μέρα - Μια εικόνα

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣ...
View Image Download

ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ

  • ΠΠΔ
  • Το Άβαταρ του/της ΠΠΔ Συντάκτης θέματος
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
13 Χρόνια 11 Μήνες πριν - 13 Χρόνια 11 Μήνες πριν #2851 από ΠΠΔ
ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ δημιουργήθηκε από ΠΠΔ
Πέρασε ένας χρόνος και η Τατιάνα πέρισυ σαν σήμερα ακριβώς έγραφε:
<< Στις 3 Οκτώβρη έφυγε ο παππούς μου από κοντά μας , για το αιώνιο ταξίδι. Μια σύντομη , σοβαρή ασθένεια που κατέληξε σε διπλή εγχείρηση μέσα σε 4 μέρες εξασθένησε τόσο πολύ την αδύναμη καρδιά του και δεν κατάφερε να αντέξει.
Μπήκε στο Νοσοκομείο τα ξημερώματα της Παρασκευής 18 Σεπτέμβρη και άφησε την τελευταία του πνοή το Σάββατο βράδυ 3 Οκτώβρη .
Ο παπούς - Χρήστος γεννήθηκε το 1924 στο Βλαχώρι . Η οικογένεια του είχε το παρατσούκλι «Τσερβάρης », γιατί ο προπάππος είχε γεννηθεί στο χωριό Τσερβάρι, τον σημερινό Ελαφότοπο Ζαγωρίου όπου ο γενάρχης Μητση – Χήτος εργάζονταν σαν βοσκός. Ο Γρηγόρης Μαρτίνης μετά από ένα εννιάχρονο ταξίδι στην Πόλη, επέστρεψε στο χωριό, έχτισε το πατρικό σπίτι το 1912 που ακόμα υπάρχει και παντρεύτηκε την Πανάγιω Αναστασίου Τσοδούλου. Ο Χρήστος ήταν ο δεύτερος γυιός τους . Πρώτος είναι ο Νικόλας και τρίτος ο Βαγγέλης. Τα άλλα δυο παιδιά , ο Βάιος και ο Βασίλης ήταν θύματα του εμφύλιου σπαραγμού το 1948, το ίδιο και ο πατέρας τους που σκοτώθηκε στην ακροποταμιά της Ντράζανης το 1944 από πυροβολισμούς κάποιου αντάρτη από τη μεριά της Λεπτοκαριάς. Η μοναδική κόρη της οικογένειας πέθανε πολύ μικρή.
Ο Χρήστος μόλις τελείωσε το Δημοτικό , πήγε στο χωριό Μαλούνι για τρία χρόνια όπου έμαθε την τέχνη του ράφτη . Υπηρέτησε στο στρατό από το 1946 ως το 1949 και πήρε μέρος με το τάγμα του σε όλες τις μάχες για την «εκκαθάριση» της Μουργκάνας στη διάρκεια του εμφύλιου. Ήταν ολμιστής και έλεγε πως ως εκ θαύματος σώθηκε όταν ένα βλήμα που έπεσε δίπλα του δεν εξερράγη.
Το 1951 παντρεύτηκε την Βασιλική Χρήστου Μάκου και απέκτησε δυο γιούς . Τον Γρηγόρη που είναι φιλόλογος καθηγητής στη Δράμα και τον πατέρα μου Δημήτριο που είναι ο ιερέας του χωριού μας. Οι νύφες είναι η Τασούλα από τη Δράμα και η Μαργαρίτα από το Σούλι. Τα εγγόνια του πέντε , ο Χρήστος και η Μαριλένα στη Δράμα, η Βάσω , η Τατιάνα και ο Χρήστος εδώ. Για λίγα χρόνια ο παππούς έκανε τον ράφτη της παλιάς εποχής , υπάρχει ακόμα η ραπτομηχανή του που την αγόρασε στην κατοχή αντί κάποιων οκάδων καλαμποκιού. Γρήγορα όμως οι παλιοί ραφτάδες έμειναν χωρίς δουλειά καθώς άρχισαν τα έτοιμα ενδύματα στην αγορά. Έτσι και ο παππούς άφησε τη ραφτική και ασχολήθηκε με τα πρόβατα και τα χωράφια .

Όργωνε, έσπερνε, θέριζε , έκοβε σανό, έφτιαχνε καλύβες και μάντρες, λούτσες, φύτευε δένδρα, μπόλιαζε, καλλιεργούσε το αμπέλι. Δούλευε το ξύλο και έφτιαχνε , αρκετά εργαλεία της καθημερινής χρήσης του χωριού. Ακόμα σώζονται τα μαντριά του στην Απιδιά, η καλύβα και το Αλώνι στο Στερνάρι , η καλύβα στο Νεράκι. Εγκατέλειψε τη δράση του το 1999 μετά από μια πολύ σοβαρή πνευμονία , που κλόνισε την υγεία του . Τα επόμενα δέκα χρόνια της ζωής τα πέρασε στο σπίτι διαβάζοντας ότι έβρισκε μπροστά του, εφημερίδες, βιβλία, περιοδικά. Μέχρι το τέλος κάθε Κυριακή πήγαινε στην εκκλησία και τακτικά τα πρωινά στο καφενείο. Ήταν ιδιαίτερα ήσυχος , ήρεμος , λιγομίλητος και υπομονετικός. Δεν έλεγε εύκολα τα προβλήματα υγείας που είχε , ποτέ δεν ακούστηκε ούτε ένα « ώχ! » αν και πονούσε και μέχρι τις τελευταίες ώρες ήταν στα λογικά του. Εμεινα και εγώ μαζί του στο νοσοκομείο, μου είχε μεγάλη αδυναμία, μάλιστα εγώ τελευταία τον αποχαιρέτησα στην Εντατική και μετά έφυγε.
Παππού σε αγαπώ πολύ!!! Καλό σου Ταξίδι!!! >>


Από τότε μέχρι σήμερα συνέβησαν και άλλα πολλά γεγονότα που μας στέρησαν τη διάθεση και μας επέβαλλαν μακρόχρονη διαδικτυακή σιωπή. Χτές είχαμε το ετήσιο μνημόσυνο στο χωριό με πολύ κόσμο. Ευχαριστούμε όσους παραβρέθηκαν ή τηλεφώνησαν. Ελπίζω σιγά - σιγά να επανέλθει η διάθεση και να επικοινωνούμε όπως και πριν.
Συνημμένα:
Last edit: 13 Χρόνια 11 Μήνες πριν by ΠΠΔ.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.113 δευτερόλεπτα

Πες Το

adelfotita - 24/09/2024 - 22:37

Η κηδεία του συγχωριανού μας Τάκη Διώχνου θα γίνει την Πέμπτη 26/9 στις 11:00 στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων. Η ακολουθία στον ναό εντός του νεκροταφείου.

adelfotita - 24/10/2023 - 11:34

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023, 9.30 ΤΟ ΠΡΩΙ, ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΜΑΡΤΙΝΗ ΓΙΑ ΛΟΥΚΟΥΜΙ ΚΑΙ ΤΣΙΠΟΥΡΟ.

adelfotita - 20/10/2023 - 15:39

Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι η Γιαννούλα Διώχνου (το γένος Μάκου). Ζούσε στον Καναδά κι εκεί θα γίνει και η κηδεία. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς της, Κώστα Διώχνο και τον γιο τους Νίκο.

adelfotita - 15/01/2023 - 12:15

ΧΟΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΙΤΩΝ 19 ΦΛΕΒΑΡΗ, 12.30 ΜΕΣΗΜΕΡΙ. ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΟΥ!ΤΑΒΕΡΝΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΧΑΡΝΩΝ 238.

adelfotita - 31/12/2022 - 01:45

30/12/22 "Έφυγε" σήμερα η Βασιλική Δρόσου, το γένος Λαμπρίδη. Ετών 100. Η κηδεία θα γίνει αύριο, ώρα 12 το μεσημέρι, στο Κάτω Ζάλογγο όπου και διέμενε με τον γιο της Γιάννη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και καλό της ταξίδι...

Your browser does not support the HTML5 canvas tag.
Cancel

Ημερολόγιο

Παρασκευή
4
Οκτωβρίου
2024
Ανατ.: 07.29
Δύση: 19.04
Σελήνη
1 ημέρας
Ιεροθέου Αθηνών, Δομνίνης, Αμμούν, Πέτρου Kαπιτωλίων
1511
Επιτρέπεται στους Μανιάτες που υπηρετούν στον βενετικό στρατό να έχουν τη δική τους εκκλησία.
1908
Δολοφονείται από τους Νεότουρκους μέσα στο χωριό του ο οπλαρχηγός Παύλος Ροκοβίτης.
1916
Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν το Λεσκοβίκι και ολοκληρώνουν την κατοχή της Βορείας Ηπείρου.
1919
Απελευθέρωση της Ξάνθης από τον Ελληνικό Στρατό.
1944
Η ιταλική Φρουρά της Σάμου παραδίδεται στον Διοικητή του Ιερού Λόχου Σχη Χριστόδουλο Τσιγάντε.

Τελευταίες Συζητήσεις

Τελευταία Σχόλια

JSN Epic is designed by JoomlaShine.com