ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΦΩΤΣΗΣ - ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

(Ο κος Ι. Παπασταθόπουλος έστειλε τον παρακάτω επικήδειο για τον χωριανό μας Στέφανο Φώτση. Το ΔΣ του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Πολυδροσιτών τον ευχαριστεί για την οικονομική ενίσχυση 500€ στην μνήμη του Στ Φώτση για τους σκοπούς του Μουσείου.)


Στέφανος Φώτσης


Αγαπημένε μας Στέφανε
Λόγοι ανεξάρτητοι της θελήσεως μου δεν μου επέτρεψαν να παρευρεθώ στην εξόδιο ακολουθία σου την 14η Αυγούστου ε.ε. για να σου στείλω το τελευταίο αντίο. Οι αφόρητοι πόνοι της μέσης μου με καθήλωσαν έτσι ώστε να μην μπορέσω να μετακινηθώ.
Με βαθύτατη θλίψη σου στέλνω τον τελευταίο χαιρετισμό μου, αναφερόμενος σε ένα σύντομο βιογραφικό σου για να τονίσω τη προσωπικότητα σου σε όλο το φάσμα της κοινωνικής, επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής σου.
Ξεκίνησες από ένα χωριό της Ηπείρου το Πολύδροσο και από μια πολυμελή αγροτική οικογένεια.
Κατόρθωσες με την επιμονή και την αδάμαστη θέληση σου να σπουδάσεις και να αναδειχθείς στον κλάδο που υπηρέτησες σε ένα διακεκριμένο επιστήμονα. Άφησες εποχή όπου υπηρέτησες. Σαν φιλόλογος καθηγητής έφθασες στον βαθμό του λυκειάρχη.
Κατά την ευδόκιμη επαγγελματική σταδιοδρομία σου εισέπραξες επαίνους και ευμενή σχόλια τόσο από τοους συναδέλφους σου όσο και από τις προιστάμενες Αρχές σου.
Υπήρξες ένας αγωνιστής της ζωής. Ήσουν ένα ανήσυχο πνεύμα που με απίστευτο θάρρος έδωσες νικηφόρες μάχες τόσο με την ευπαθή και ευαίσθητη υγεία σου, όσο και με την επαγγελματική σταδιοδρομία σου.
Δεν εδίστασες να υποστηρίξεις τις απόψεις σου με τεκμηριωμένα επιχειρήματα που έπειθαν και τους πλέον δύστροπους και κακόπιστους συνομιλητές σου.
Είχες το θάρρος της γνώμης σου να εκθέτεις τα όσα ορθά επιχειρήματα έστω και αν ήξερες ότι μπορούσαν να υπάρξουν αντιδράσεις από την απέναντι πλευρά.
Ευδοκίμως υπηρέτησες ως φιλόλογος και στην Ιερουσαλήμ και στη Λευκωσία της Κύπρου, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις για την επιστημονική σου κατάρτιση.
Όσο για την οικογενειακή σου αποκατάσταση επέλεξες σύντροφο της ζωής σου την άξια και δυναμική σύζυγο σου Χρυσούλα, επίσης φιλόλογο και άριστη επιστήμονα στην οποία όφειλες το “ευ ζειν”. Πάντα συνέπασχε μαζί σου και σε ακολουθούσε σε κάθε δύσκολη περίπτωση της υγείας σου. Μοιραζόταν κοντά σου τις χαρές και τις λύπες της ζωής σας.
Εδημιουργήσατε μια οικογένεια με πατριαρχικές αρχές. Μεταλαμπαδεύσατε “τις αρχές” και τα “πιστεύω” σας σαν καλοί και άξιοι παιδαγωγοί στις δύο αξιόλογες θυγατέρες σας την Δήμητρα και την Κατερίνα, επιστήμονες και οι δύο σε αξιόλογες θέσεις που σας χάρισαν από τους γάμους τους με επίσης επιστήμονες γαμβρούς σας τέσσαρα εγγόνια, τον Δημήτρη, Στέφανο, Γιάννη και τον Στέφανο, μαθητές ήδη Λυκείου, Γυμνασίου και Δημοτικού.
Έφυγες από την ζωή ευχαριστημένος και ευτυχισμένος γιατί εκπλήρωσες άριστα τον επίγειο προορισμό σου.
Τόσο εγώ, όσο και οι παρευρισκόμενοι συγγενείς και φίλοι σου στέλνομε το τελευταίο αντίο, ευχόμενοι όπως ο Ύψιστος σε κατατάξει εκεί που οι δίκαιοι αναπαύονται.
Ο αξιόλογος ποιητής και λογοτέχνης Κώστας Ουράνης είπε το εξής σοφό: “ Οι νεκροί πεθαίνουν όταν οι επιζώντες τους ξεχνούν” Εμείς όμως δεν σε ξεχνάμε. Θα σε θυμόμαστε για πάντα.
Με πολλή και πραγματική αγάπη σου ευχόμαστε καλή ανάπαυση.
Ο συμπέθερός σου

Γιάννης Παπασταθόπουλος