ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!....

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΝΕΑ

.....τζιόρα , τζιορα-μπίνα ,
κάηκε μια καλύβα,
κάτω στη Βροσύνα,
πιστικός με κέρατα ,
κατσίκι με σαμάρι,
κίνησαν πρωί – πρωί
να πάνε στο παζάρι…..

-Αντήχησε και φέτος το αποκριάτικο τραγούδι στο χωριό , γύρω από τη μεγάλη φωτιά , ναι μεγάλη , τεράστια με τη φλόγα να ξεπερνά σε ύψος τη στέγη του σχολείου , όταν οι πουρνάρες αρπάξανε για τα καλά και αναρίθμητες σπίθες χάνονταν στον ουρανό , με εκκωφαντικό θόρυβο, πρατσάλισμα το λέμε , πυροτέχνημα καταπληκτικό για μικρούς και μεγάλους.
-Τα κατακόκκινα κάρβουνα από κάτω, σωστό καμίνι, 4 φορτηγά ξύλα και ένας μεγάλος σωρός από πουρναρόκλαδα είχαν από νωρίς μαζευτεί από τα Βλαχωρίτικα παλικάρια . Ήταν οι Νικόλας , Θύμιος, Θοδωρής, Λουκάς , Βασίλης, Γιώργος Χρήστος , Σταυρο-Μήτσης , Γιάννης, μαζί και η Αρετή με τη Βασούλα.
-Το εναρκτήριο πυρ έγινε στις 7:30 το βράδυ και ως τις οχτώ θέριεψε για τα καλά η τζιοραμπίνα. Άρχισε να μαζεύεται και ο κόσμος, γίναμε σχεδό 60. Τα παιδιά όλα μεταμφιεσμένα, μικρά – μεγάλα . Πολύ επιτυχημένα ήταν . Πήρανε γερό χειροκρότημα όταν αποκαλύφτηκαν. Ήταν και ένας γέρο-προσωπίδας απίθανος και ποιος ήταν; - Η Ματούλα του Θοδωρ’ Μάκου. Η μουσική από τα μηχανήματα του Παπαγιαννάκη του νεώτερου και ο χορός κατά πως το απαιτεί η μέρα.
Οι νοικοκυρές φέρανε μεζεδάκια , ήτανε και κρασάκι άσπρο που μας έστειλαν από το Δήμο Παραμυθιάς και κόκκινο του χωριού μας. Ο Θύμιος έβαλε και μια ψησταριά που τη γέμιζε με κάρβουνα από τη μεγάλη φωτιά. Δεν έλειψε βέβαια ο Χάψαρης , που είχε δυο εκπλήξεις: Πρώτη από τα παιδιά η Αρετή έπιασε το αυγό με τη μία και ύστερα σε μονομαχία μέχρις εσχάτων μεταξύ Θωμά και Νικόλα κέρδισε ο πρώτος ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά . Ο Νικόλας όμως υπέβαλε ένσταση για κακή κίνηση από το Δονάτο.
Από Αθήνα μας ήρθαν η Κατερίνα , Σπύρος, Ντίνα και Μιλτιάδης, Ο Βασίλη-Μάκος, Μαργαρίτα, Γιάννης Διώχνος και Αλεξάνδρα, Μάστρο – Γιώργος, Χρήστος Τάλλαρης, Ευαγγελία και Αιμηλία, Μπάρμπα – Τάσος, 4 από του Σταύρο –Μήτση, 4 από τον Τρύφωνα και από Θεσσαλονίκη ο Θωμάς με τη Στέλλα όπως κάθε χρόνο και ο Θωμά –Φώτσης με τη μητέρα του από Αίγυπτο. Ήταν και οι χωριανοί από τα πέριξ , ήμασταν κάμποσοι στο χωριό , στην εκκλησιά ήταν καμιά 40/ριά, ενώ πριν μια βδομάδα μόλις 15.
Πες και πιες , πέρασαν τα μεσάνυχτα για να διαλυθούμε, ενώ η τζιοραμπίνα έκαιγε ως το πρωί. Γιόμισε το τζάκι του μαγαζιού ο Σωτήρης κάρβουνα , ήρθε και ο φούρναρης με τις λαγάνες . Στις μία μαζευτήκαμε στη Λούτσα, έγιναν πολλές προσπάθειες για την πτήση του χαρταετού, αλλά εις μάτην , είχε άπνοια και συννεφιά . Στις 1:30 άρχισαν οι ψιχάλες που ως το απόγευμα έγιναν κανονική βροχή. Έτσι πέρασε και η Καθαρή Δευτέρα στο χωριό . Τέτοια μέρα μας λέγανε οι μεγάλοι να βγούμε στο βουνό και να χτυπήσουμε το γόνατο με μια πέτρα και μόλις ματώσει θα μαζεύονταν οι πέρδικες και θα τις πιάναμε. Δεν πιστεύω να το δοκίμασε κανείς ποτέ , πάντως ο λόγος έχει ρίζα αρχαιοελληνική ( Δος το γόνυ τη πέτρα και πεσούνται τα όρνεα ), το βεβαιώνει ο φιλόλογος, χωριανός καθηγητής.
- Άντε και το χρόνου !!! Καλή Σαρακοστή!!! Καλή αντάμωση το Πάσχα!!!