Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Με τη θέληση του Θεού και την χάρη του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Δημητρίου , γιορτάζουμε και φέτος τη μνήμη του πολυούχου μας. Κάνουμε αυτό που η Ιερή μας Παράδοση επιτάσσει , αυτό που γενεές γενεών των προγόνων μας έκαναν σε αυτόν εδώ τον ιερό χώρο. Όμως σήμερα θα ήθελα να στρέψουμε στη σκέψη μας 40 ακριβώς χρόνια πίσω στο 1970. Ηταν μια πολύ διαφορετική και εξαιρετική μέρα για το χωριό μας τότε. Πλήθος λαού, επισήμων και μη από τα πέρατα της υφηλίου συνέτρεξαν στο Πολύδροσο όπου γινόταν τα εγκαίνια της αναστύλωσης του ναού μας. Ιδιαίτερα μεγαλειώδης η θρησκευτική ηγεσία με τρείς επισκόπους, τον Μακαριστό Νικόλαο Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Παύλο και τον Μητροπολίτη Νουβίας Συνέσιο. Όλες οι τότε πολιτικές και στρατιωτικές αρχές του νομού και της ευρύτερης περιφέρειας και πλήθος επισκεπτών και προσκυνητών χωριανών και φίλων του χωριού από πολλά μέρη του κόσμου.
Το συνημμένο αρχείο 006.jpg δε βρέθηκε
( όταν ξεκίνησαν τα έργα , Μάης 1969)
Ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στα γεγονότα. Από τις αρχές του έτους 1967 είχε ωριμάσει η ιδέα να γίνει μια αναμόρφωση στο χώρο της Εκκλησίας του χωριού μας. Γι’ αυτό το σκοπό συστάθηκε Ερανική Επιτροπή με την έγκριση της Μητρόπολης Παραμυθιάς . Αυτή η επιτροπή είχε αρχικά τα εξής μέλη : Χρυσόστομο Λαμπρίδη, Χρυσόστομο Μαρτίνη , Θεολόγο Διώχνο, Λάμπρο Μάκο, Χρήστο Καττή Δημοσθένη Μάκο και Νικόλαο Αναγνωστόπουλο του Βασιλείου. Αργότερα συμμετείχαν και οι Σταύρος Μάκος , Κωνσταντίνος Καττής, και Αηδόνης Φώτσης. Εφημέριος του χωριού τότε ήταν ο αείμνηστος π. Χρήστος Μπούτας, επίτροπος ο Ιωάννης Φώτσης , πρόεδρος του χωριού ο Χρήστος Μάκος και δάσκαλος ο Θεόφιλος Λαμπρίδης. Ήταν τα πρόσωπα που πρωταγωνίσθησαν εκείνη την εποχή , με την συνδρομή βεβαίως και την πάσης φύσεως υποστήριξη και βοήθεια όλων των χωριανών, μικρών και μεγάλων . Κάθε ένας ανάλογα με τις δυνατότητες του . Οι πρώτες σκέψεις ήταν να κατεδαφισθεί ο ναός και να χτισθεί ένας καινούριος. Αυτό ευτυχώς δεν έγινε χάρις στη Αρχαιολογική Υπηρεσία που σε ανύποπτο χρόνο είχε ήδη επισημάνει και ανακηρύξει διατηρητέο μνημείο την Εκκλησιά μας. Έτσι ξεκίνησαν τα έργα τον Μάιο του 1969 . Κύριο μέλημα ήταν να διασωθεί το κτίσμα και να αναμορφωθεί εσωτερικά και εξωτερικά. Ήταν βέβαια αυτό μια επιτακτική ανάγκη για να αντέξει το μνημείο στο χρόνο. Με βάση αυτή τη λογική έγιναν επεμβάσεις τέτοιας φύσεως που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό τη φυσιογνωμία του ναού και του περιβάλλοντος χώρου. Ο ναός στερεώθηκε με τσιμεντένιο σενάζ, ανοίχτηκαν παράθυρα και στη βόρεια πλευρά όπου δεν υπήρχαν, μεγάλωσαν αυτά της νότιας, έγινα αλλαγές στις θύρες εισόδου, και η δεύτερη κλείσθηκε εντελώς . Το χαγιάτι ανακατασκευάσθηκε εξ ολοκλήρου από τσιμέντο, νέα οροφή και στέγη τοποθετήθηκαν, ενώ όλη η εσωτερική επίπλωση, αντικαταστάθηκε, ο ναός αγιογραφήθηκε εξ ολοκλήρου , χτίστηκε γραφείο της ενορίας και ο εξωτερικός χώρος που πρώτα ήταν κοιμητήριο με μνήματα και οστεοφυλάκιο ανασκάφτηκε και πήρε νέα μορφή . Τέλος το καμπαναριό όπου ήταν και η είσοδος στον περίβολο κατεδαφίσθηκε και χτίστηκε νέο , ολίγα μέτρα νοτιότερα και έγινε νέα είσοδος με σκαλιά. Τα ποσά που δαπανήθηκαν ήταν τεράστια όχι μόνον για την εποχή αλλά και για σήμερα . Πολλές φορές ο Χρυσόστομος Λαμπρίδης μετατρέποντας το 1 εκατομμύριο και πλέον δραχμές που συγκεντρώθηκε ομιλούσε για ισόποσο των 4000 χρυσών λιρών , που σήμερα αντιστοιχεί επίσης σε πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ. Ποσό αξεπέραστο , η προσπάθεια και η επιτυχία ήταν και θα είναι μάλλον ανεπανάληπτη. Το μικρό μας χωριό πήρε φήμη μεγάλη, οι πρωταγωνιστές και ευεργέτες έγιναν πασίγνωστοι, αφού μέχρι ειδική αφιέρωση και αναμετάδοση της τελετής των εγκαινίων από την κρατική ραδιοφωνία έγινε. Θαύμα χαρακτηρίστηκε για το χωριό μας το όλο γεγονός.
Τα χρόνια όμως κύλισαν και πάρα πολλά άλλαξαν από εκείνη την εποχή. Πρώτα – πρώτα τα πρόσωπα εκείνης της γενιάς . Ελάχιστοι ηλικιωμένοι είναι σήμερα ανάμεσά μας. Πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις ήλθαν και αντιπαρήλθαν, γνώμες και νοοτροπίες διαφορετικές , εσωτερικές και εξωτερικές ποικιλόμορφες αλλαγές και δημογραφική συρρίκνωση συνθέτουν τη χρονική διαδρομή.
Εν τούτοις αν και ολίγοι οφείλουμε να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την επιβίωση του μικρού μας χωριού , να αφήσουμε παρακαταθήκη , όπως οι προηγούμενοι σε μας , έτσι και μείς στους επόμενους. Σύμβολο στη προσπάθεια μας τι άλλο μπορεί να είναι από την αιωνόβια Εκκλησιά μας ; Μπορεί η όψη της να άλλαξε , εν τούτοις η παλαιότητα υπάρχει . 500 σχεδόν χρόνια ζωής έχουν κέντρο αυτόν εδώ τον χώρο. Και είναι ένας θησαυρός κρυμμένος κάτω από σοβάδες, τσιμέντα και μάρμαρα. Διασώθηκαν αρκετά ώστε να αναδείξουν ένα τέτοιο μνημείο όπως του ταιριάζει . Ως Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας Πολυδρόσου αυτή την ανάδειξη βάλαμε στόχο και σκοπό της νέας δεκαετίας που είναι μπροστά μας. Ήδη έχουμε κάνει τα πρώτα βήματα . Όλα θα γίνουν με τη ορθή διαδικασία , αργά μα σίγουρα και σταθερά, χωρίς βιαστικές παρορμήσεις ούτε προσωπικές φιλοδοξίες.
Νέοι και ειδικοί επιστήμονες αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί και σύμβουλοι αρχαιολόγοι , εκπόνησαν σχετική μελέτη , μετά από επισταμένη έρευνα και την σχετική άδεια της αρμόδιας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας . Τα έργα που προβλέπονται σε αυτήν αφορούν τρείς τομείς. Πρώτα την εξωτερική εμφάνιση , ώστε να αποκαλυφθεί ο τοίχος, που τώρα είναι σοβατισμένος και με αρκετές τσιμεντένιες προσθήκες και να ανακατασκευασθεί το χαγιάτι που είναι εξ ολοκλήρου από τσιμέντο , ύστερα να προστατευθεί ο ναός από την ανερχόμενη υγρασία με το κατάλληλο αποστραγγιστικό και τέλος να ανακατασκευασθεί η υπερυψωμένη στέγη που έχει ήδη μεγάλη φθορά και ολίσθηση των πλακών. Ηδη η μελέτη έχει υποβληθεί στην υπηρεσία που προαναφέραμε, εξετάζεται από τους ειδικούς με θετικές εισηγήσεις και αναμένεται η τελική έγκριση. Η όλη διαδικασία προσβλέπει ώστε να μπορεί να διεκδικήσει τεκμηριωμένα χρηματοδότηση αφού ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα, κάτι που έχει ήδη γίνει σε αρκετούς ναούς στην Ήπειρο και αλλού. Με την ελπίδα ότι όλη η προσπάθεια θα ευοδωθεί και η Εκκλησία μας θα στέκει στο κέντρο του χωριού όπως ταιριάζει στην μακραίωνη ιστορία της , στολίδι και καμάρι των κατοίκων, και πόλος έλξης των επισκεπτών, αντάξια του επίσης αξιολογότατου Λαογραφικού μας Μουσείου, ευχόμαστε ο Άγιος Δημήτριος να είναι στήριγμα , βοηθός και προστάτης όλων μας, για προσωπική , οικογενειακή και συλλογική βεβαίως , προκοπή , υγεία , χαρά και ευτυχία.
