ΜΑΝΘΟΣ Κ. ΜΑΡΤΙΝΗΣ - ευεργέτης του Πολυδρόσου

Ένα ωραιότατο αφιέρωμα ανέβασε η ΚΑΤΟΨΗ για τον αείμνηστο Πολυδροσίτη Μάνθο Κ. Μαρτίνη:

katoci.blogspot.gr/2016/10/40_30.html?spref=fb

Λησμονημένος Θεσπρωτός ευεργέτης, θαμμένος εδώ και 40 χρόνια στη Ν. Αφρική!

Ο Θεσπρωτός Μάνθος Κ. Μαρτίνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 33 ετών το 1975. Ήταν εγκατεστημένος στη Ν. Αφρική και εκεί θάφτηκε. Όσο έζησε, γεννήθηκε το 1941, ποτέ δεν ξέχασε τη γενέτειρά του, το Πολύδροσο Θεσπρωτίας. Και όταν το 1972 του ζητήθηκε να ξαναχτιστεί το ερειπωμένο εκκλησάκι του αγίου Γεωργίου στο χωριό του, ευχαρίστως ανέλαβε εξ' ολοκλήρου τη δαπάνη. Διέθεσε και άλλα χρήματα, αρκετά, για αναστήλωση ιερών
χώρων, αλλά και για κοινωφελή έργα. Σε επιστολή του στις 7 Νοεμβρίου του 1972, έγραψε: "Δόξα τω Θεώ που θα με αξιώσει να ικανοποήσω την επιθυμία μου για το χωριό μας και την ομορφιά του". Αξίζει να σημειωθεί ότι το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Πολυδρόσου με απόφασή του, στις 17-2-1973, "εκφράζει μεγάλας ευχαριστίας εις τον κ. Ματθαίον Κωνσταντίνου Μαρτίνην δια την ευγενήν προσφοράν του προς αναστήλωσιν του παρεκκλησίου Αγίου Γεωργίου εις θέσιν Διάσελον". Κατά τα εγκαίνια του παρεκκλησίου, 16 Απριλίου, 1974, ο αείμνηστος ιερέας Χρήστος Μπούντας είχε σημειώσει σχετικά: "Πάθος και όνειρόν μας ήτο πως θα ανεγείρετο κάποτε ξανά το παρεκκλήσιον τοῦτο και ο Μεγαλοδύναμος Θεός, συν τη βοηθεία του Αγίου Γεωργίου, επεφώτισε τον κ. Μάνθον Κ.Μαρτίνην, εγκατεστημένον εις Ν. Αφρικήν και ιδίαις δαπάναις και μάλιστα σημαντικές ανήγειρεν το παρεκκλήσιον τούτον.Σήμερον έχομεν την τιμήν να παρευρίσκονται κοντά μας οι γονείς του αναστηλωτού του παρεκκλησίου, τους οποίους συγχαίρω, διότι εγαλούχησαν το παιδί τους με τα νάματα της χριστιανοσύνης".

Διαβάζοντας την κοινοποίηση στο face book οι συγχωριανοί μας αναρωτήθηκαν ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος. Δίκαιο να ερωτούν αφού και μετανάστης ήταν και πάνε χρόνια που έφυγε από το μάταιο κόσμο μας. Σε ηλικία μόλις 33 ετών, στα 1975.

Αρκετές πληροφορίες για τον Μάνθο Κ. Μαρτίνη μπορεί κανείς να βρει στο βιβλίο που έγραψε ο Νίκος Υφαντής για τον έργο του Χρυσόστομου Λαμπρίδη. Από εκεί και η ακόλουθη επιστολή του Μάνθου Μαρτίνη προς τον Χ. Λαμπρίδη, όταν αποφάσισε να αναλάβει τα έξοδα αναστήλωσης του Αγίου Γεωργίου. Διαβάστε πόση αγάπη για το χωριό μας ξεχειλίζει από τα λόγια του:

Ο Μάνθος Μαρτίνης ήταν γιος του Κώστα - Μάνθου, που είχε το σπίτι του δίπλα στο σημερινό του Γιωργο - Ράπελλα και ζούσε ως μετανάστης στην Αίγυπτο. Το παιδί του, ο Μάνθος, μετανάστευσε αργότερα στη Νότια Αφρική και δυστυχώς εκεί και άφησε νεότατος την τελευταία του πνοή. Ο τάφος του στη Νότια Αφρική:

Μια ακόμη επιστολή του Μάνθου Κ. Μαρτίνη προς το Χρυσόστομο Λαμπρίδη. Εντυπωσιάζει και πάλι η τεράστια αγάπη του για τη γενέτειρα:

200 χρόνια ήταν γκρεμισμένο το εκκλησάκι του Αη - Γιώργη...






ώσπου ο ταξιδεμένος στην άκρη της γης Πολυδροσίτης φρόντισε να το αναστηλώσει και να το αφήσει στις επόμενες γενιές. Ο ίδιος δυστυχώς δεν πρόλαβε να καμαρώσει το έργο του από κοντά. Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν εκ μέρους του οι γονείς του. Και ο ίδιος προγραμμάτιζε σύντομα να έρθει στην Ελλάδα. Δεν πρόκαμε...

Το μικρό αυτό εξωκλήσι του χωριού μας μπορεί κανείς να το προσεγγίσει με αυτοκίνητο , είναι δίπλα στον αγροτικό δρόμο , μόλις 30 μέτρα κοντά. Θα παρατηρήσετε κάποιες αλλαγές σε σχέση με τη φωτογραφία που βλέπουμε , Μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες εγκατάλειψης ( 1978- 1998) αρχίσαμε και πάλι να λειτουργούμε και να το φροντίζουμε. Η στέγη άλλαξε από Ελλενίτ σε κεραμίδια με σύγχρονη κατασκευή, το παλιό ταβάνιι αντικαταστάθηκε . στρώθηκε με πλακάκια το δάπεδο, σοβατίστηκε εσωτερικά ο ναός , κατασκευάστηκε στη δυτική πλευρά μικρό στέγαστρο, μπήκε μεγάλη καμπάνα και ανασκάφτηκε η επιχωματωμένη Ανατολική πλευρά. Ακόμη βγαίνουν στην επιφάνεια οστά από παμπάλαιους τάφους πέριξ και φυλάσσονται ώσπου να βρεθεί κάποιος κατάλληλος χώρος. Από τα παλιά ερείπια δεν διασώθηκε κάτι που να παραπέμπει σε αυτά , εκτός από δύο μεγάλες πέτρες που ήταν στη βάση του εικονίσματος δίπλα στο ιερό.