ΕΚΔΡΟΜΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΜΑΡΤΗ - ΚΟΡΙΝΘΟΣ

Θερμά ευχαριστώ εκ μέρους του ΔΣ της Αδελφότητας όλους όσους έλαβαν μέρος στην εκδρομή μας στον Ακροκόρινθο, στην αρχαία Κόρινθο και στο Λουτράκι. Να είμαστε καλά να ξαναπάμε και άλλες όμορφες εκδρομές!



Αναχώρηση στις 10 παρά από Αθήνα, άφιξη στον Ακροκόρινθο λίγο πριν τις 11.







Ο καλός μας οδηγός, ο κ. Μάκης, που τον ευχαριστούμε και αυτόν για τον άψογο τρόπο εξυπηρέτησης!

Αρχαία Κόρινθος. 11.30. Στο φόντο ο περίφημος ναός του Απόλλωνα που αποτελούσε την καρδιά της αρχαίας Κορίνθου.



Αγγεία της γεωμετρικής περιόδου. Αρχαιολογικό μουσείο Κορίνθου. Πρόκειται για μέρος των κλαπέντων λίγα χρόνια πριν από το μουσείο μετά από ληστεία και που ευτυχώς σχεδόν όλα βρέθηκαν στην Αμερική και έχουν γυρίσει ξανά στο μουσείο.



Τεράστιος είναι ο αριθμός των ρωμαϊκών γλυπτών στο μουσείο της Κορίνθου καθώς η αρχαία Κόρινθος καταστράφηκε μεν από τους Ρωμαίους στα 146 π.Χ, εποχή που έσβησε και ολάκερη η αρχαία Ελλάδα, αλλά εκατό χρόνια αργότερα, στα 44 π.Χ. ανοικοδομήθηκε από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα και κατοικήθηκε πλέον από κατοίκους που ήρθαν από την Ιταλία. Μέχρι τα 700 μ.Χ. θεωρείται ότι η Κόρινθος διανύει τη ρωμαϊκή της περίοδο. Τεράστια είναι η συμβολή και του Ηρώδη του Αττικού που υπήρξε μεγάλος ευεργέτης της Κορίνθου και σ' αυτόν αποδίδεται η δημιουργία Ωδείου, το οποίο σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Σε αντίθεση με το αρχαίο θέατρο που έχει καταστραφεί λόγω της κλοπής των μαρμάρων του... Και όμως ήταν μαζί με της Εφέσου ένα από τα δύο καλύτερα θέατρα της αρχαίας Ελλάδας. Και χωρούσε 19.000 έως 23.000 θεατές. Στο θέατρο αυτό λέγεται πως συνέβη και η ιστορία με την αποκάλυψη των δολοφόνων του αρχαίου ποιητή Ίβυκου χάρη στους γερανούς...

Αρχαιολογικό μουσείο Κορίνθου. Μετά την ξενάγηση. Ώρα 12.30. Στο βάθος ο Ακροκόρινθος. Φύλακας φρουρός της αρχαίας Κορίνθου αλλά και της ρωμαϊκής και της μεσαιωνικής εποχής. Ο Ακροκόρινθος ελευθερώθηκε από τους Τούρκους στα 1822. Και τελείωσε ο ρόλος του... Ο Εγκέλαδος δυσαρεστήθηκε. Και τρία χρόνια αργότερα κατέστρεψε τον οικισμό της αρχαίας Κορίνθου. Οι κάτοικοι μετακόμισαν μερικά χιλιόμετρα παρακάτω, δίπλα στη θάλασσα, και έχτισαν τη νέα Κόρινθο.



Η κ. Γιάννα Τσόδουλου - Αναγνωστοπούλου, μέλος της Αδελφότητας και παρούσα σε όλες τις εκδηλώσεις του σωματείου! Μαζί της η κ. Σπυριδούλα Διώχνου - Λαμπρίδη που δε θα μπορούσε να μην είναι παρούσα παρά το κρυωματάκι που πέρασε και τις δικές μου παρακλήσεις να μείνει στο σπίτι.



Μια ακόμη αναμνηστική μπροστά από το ναό του Απόλλωνα και που αξίζει να σημειώσουμε πως απέναντι από την Κόρινθο βρίσκονται οι Δελφοί και το μεγάλο μαντείο του θεού. Εδώ λοιπόν στην Κόρινθο εκτός από το ναό υπήρχε και ένα τεράστιο θυσιαστήριο, το βασικό λατρευτικό κέντρο των αρχαίων χώρων λατρείας. Πίστευαν πως η τσίκνα από τα θυσιαζόμενα ζώα ανεβαίνει στους ουρανούς και ευφραίνει τους θεούς... Η ουσία όμως ήταν πως παράλληλα δινόταν η ευκαιρία στους ανθρώπους να φάνε κρεατάκι, κάτι σπάνιο για τη διατροφή εκείνης της εποχής που βασιζόταν κυρίως στα όσπρια και στα λαχανικά. Βέβαια ένα μεγάλο μέρος από το σφάγιο, και συγκεκριμένα το μισό, δινόταν στους ιερείς του ναού. Οι οποίοι όχι μόνο το χρησιμοποιούσαν για τις ατομικές τους ανάγκες αλλά και το εμπορεύονταν! Έτσι είχαν κάθε λόγο να παρακινούν τους πιστούς να προβαίνουν σε θυσίες...

Βαδίζοντας προς την περίφημη οδό Λεχαίου, τον εμπορικό δρόμο της αρχαίας Κορίνθου, με τις κατοικίες των πλουσιοτέρων κατοίκων και τα καταστήματα. Κατά μήκος της υπήρχαν πλήθος αγαλμάτων που ήταν διακοσμημένα από χρυσό και μαρτυρούσαν τον τεράστιο πλούτο της πόλης. Πλούτος που προήλθε από τη ναυτιλία καθώς η Κόρινθος δεν ήταν απλά ένα λιμάνι αλλά δύο! Το Λέχαιο από τη μεριά του Κορινθιακού και οι Κεχρεές από τη μεριά του Σαρωνικού.

Για τούτο και ο τύραννος της Κορίνθου, ο Περίανδρος, συνέλαβε πρώτος την ιδέα να κατασκευάσει ισθμό. Δεν τα κατάφερε. Η εποχή δεν είχε την ανάλογη τεχνολογική υποδομή και τις τεχνικές γνώσεις. Έφτιαξε όμως τον Δίολκο! Δρόμο για να σέρνονται τα καράβια από το ένα λιμάνι της Κορίνθου στο άλλο, πάνω σε ράγες και να συντομεύεται έτσι το ταξίδι τους από την ανατολή προς τη δύση ή και το αντίθετο.





Στην οδό Λεχαίου σώζεται και το βήμα που μίλησε κάποτε ο απόστολος Παύλος προς τους Κορινθίους και προς τους οποίους είναι γνωστό ότι έγραψε αργότερα και περίφημες επιστολές.

Αυτό είναι το σύγχρονο λατρευτικό κέντρο του χώρου της αρχαίας Κορίνθου, κάθε καλοκαίρι, στην εορτή του αγίου, γίνονται εδώ λαμπρές εκδηλώσεις και συρρέει πλήθος κόσμου!

Μια ακόμη άποψη του ναού του Απόλλωνα. Λίγο πιο μακριά ήταν και το λατρευτικό κέντρο του γιου του, του Ασκληπιού, το Ασκληπιείο. Δηλαδή το νοσοκομείο της πόλης!



Οι ασθενείς είχαν τη συνήθεια (όπως και στους χριστιανικούς ναούς σήμερα) να αφιερώνουν στον Ασκληπιό ομοιώματα μελών και οργάνων του σώματός τους που είχαν πρόβλημα. Κατασκευάζονταν από πηλό και οι τεχνίτες της Κορίνθου φρόντιζαν και να αποδίδουν το πρόβλημα. Από κόκκινο πηλό φτιάχνονταν ομοιώματα για άντρες και από λευκό πηλό για γυναίκες.



Η παρέα εδώ δεν απέφυγε να κάνει το σχόλιο πως πρόκειται για το δάχτυλο Βαρουφάκη!!!



Ας το γυρίσουμε και στην κατάλληλη θέση, όπως το έκαναν και εκείνοι οι ανεκδιήγητοι της Bild για να εκθέσουν όχι μόνο τον υπουργό αλλά και τη χώρα μας... Μα τι περιμέναμε, να αναγνωρίσουν τι πολιτισμό χρωστάνε σε τούτη τη χώρα;;;;;;;

Η κρήνη της Πειρήνης. Απαραίτητο το νερό πάντα για τη δημιουργία μιας αρχαίας πόλης. Αργότερα, όταν οι Ρωμαίοι έχτισαν τη Νικόπολη, βρέθηκε τεχνικά τρόπος να έρχεται νερό και από μακριά με την κατασκευή υδραγωγείων.

Εδώ λέει ο μύθος πως έπινε νερό και το φτερωτό άλογο, ο Πήγασος. Ο Πήγασος που συναντάται και σε νομίσματα της δικής μας αρχαίας Ελέας. Μην ξεχνάμε πως η Κόρινθος είχε στενή σχέση με τα παράλια της Θεσπρωτίας αφού είχε ιδρύσει στην περιοχή αποικίες, την Κέρκυρα και την Απολλωνία.

Αλλά και παλιότερα οι κάτοικοι αυτής της περιοχής ταξίδευαν προς τα μέρη μας. Όπως οι κάτοικοι της γειτονικής με την Κόρινθο Εφύρας που την αναφέρει και ο Όμηρος. Αυτοί έφτιαξαν μια ομώνυμη αποικία (μυκηναϊκή) και που σώζονται τα ερείπιά της πλησίον του δρόμου Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας και κοντά στο νεκρομαντείο του Αχέροντα, το οποίο και έλεγχε.

odysseus.culture.gr/h/3/gh352.jsp?obj_id=19870

Σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων βόρεια του Νεκρομαντείου, βρίσκεται ο λόφος του Ξυλοκάστρου, όπου εντοπίζεται η μυκηναϊκή ακρόπολη της Εφύρας. Ο χώρος ανασκάφηκε κατά διαστήματα από το 1958 έως το 1987, από τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Σωτ. Δάκαρη και Αθ. Παπαδόπουλο, σύμφωνα με τους οποίους πρόκειται για τη σημαντικότερη εγκατάσταση και τη μοναδική έως τώρα επιβεβαιωμένη Μυκηναϊκή Ακρόπολη στην Ήπειρο. Από το 2006 και ως το 2008 πραγματοποιήθηκαν συμπληρωματικές ανασκαφικές εργασίες από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.Τρία επάλληλα τείχη οχυρώνουν το νότιο τμήμα του λόφου. Τα δύο πρώτα, εξωτερικό και μεσαίο, κατασκευάστηκαν με την κυκλώπεια τεχνική τον 14ο ή τον πρώιμο 13ο αι. π.Χ., ενώ το τείχος της κορυφής ανήκει χρονολογικά στην πρώιμη ελληνιστική περίοδο. Στο νότιο εξωτερικό κυκλώπειο τείχος εντοπίστηκε πύλη με προεξέχον το ανατολικό άκρο της, ώστε να σχηματίζει προστατευτικό προμαχώνα. Τα κυριότερα όμως μνημεία της ακρόπολης εντοπίστηκαν στο πλάτωμα, που σχηματίζει το μεσαίο τείχος με τη δυτική πλαγιά του λόφου. Πρόκειται για τρεις μεγάλους προϊστορικούς ταφικούς τύμβους της τελευταίας φάσης της εποχής του Χαλκού και το μεγάλο ελληνιστικό κτήριο διαστάσεων 16,10 X 10,5 μ. Οι τύμβοι αποτελούνταν από απλούς λακκοειδείς τάφους, όπου εναπόθεταν τους νεκρούς. Βάσει των ευρημάτων, η χρονολόγησή των τύμβων στον 12ο αι. π.Χ. τους καθιστά μοναδικά, μέχρι στιγμής, μνημεία αυτής της περιόδου στην Ήπειρο. Επιφανειακά διασώζονται, διάσπαρτα στον αρχαιολογικό χώρο, υπολείμματα κτηρίων ή άλλων κατασκευών, που δεν έχουν ερευνηθεί