ΕΡΗΜΙΑ

Αν θέλει κανείς να κατανοήσει τι είναι ερημιά με όλη τη σημασία της λέξης πρέπει να επισκεφθεί το χωριό μας τέτοια εποχή. Όλοι όσοι το ΄χουν δίπορτο μας εγκατέλειψαν πιά. Απομένει ο κυρ- Αντώνης με την γυναίκα του την Κατερίνα, να φύγουν και αυτοί τη Δευτέρα για Χριστούγεννα με τα παιδιά τους στην Αθήνα. Ποιος απόμεινε ;
Ας κάνουμε το γύρω του χωριού: Στου Θύμιου λοιπόν 9 άτομα , πιο πέρα στη Γούργαρη η κυρά - Ζαχάρω , στρίβουμε κάτω ο Μπάρμπα ? Λίας , λίγο πιο κάτω ο Λουκάς με την Άννα, ο Βαγγέλη ? Μαρτίνης και μετά ο Τέλης , στην Τρύπα του Μπούφου όπως ίδιος έχει ονομάσει την περιοχή του. Από εκεί θα βρούμε στον Μεσαίο μαχαλά τον Κώστα - Μάκο και τη Χάϊδω, και μετά στον Κάτω μαχαλά την Κάκω ? Βασίλω με τη βοηθό της από τη Βουλγαρία, τον Βαγγέλη Μήτσα και λίγο παρακάτω τον Βαγγέλη με την Πολυξένη που ευτυχώς φέραν για ξεχημωνιά τις 20 κατσίκες στους Μόκους, εκεί στο μαντρί του Αποστόλη του Μακαρίτη. Δίπλα τους ο αδερφός του ο Χρήστος με τη γυναίκα του και από κει θα βρούμε άνθρωπο πια στο Αμπελάκι πανήδρωμα , τον μπάρμπα ? Νικόλα με τη θειά Κωστάντω. Στα Αμπέλια είναι δυό στου Θόδωρ΄- Μάκου και έξι στου Σταύρο ? Μαρτίνη. Συνολικά 34 άτομα και 14 σπίτια ανοιχτά. Αυτούς θα βρούμε τη Δευτέρα το βράδυ μόλις σουρουπώσει. Και αν η ΔΕΗ δεν έρθει να φτιάξει τον Δημοτικό Φωτισμό και είσαι κομάτι λιγόψυχος πάρε δρόμο και φεύγα , καϋμένε επισκέπτη μου . Σίγουρα θα χαθείς, και αν έχει μάλιστα εκείνη την πυκνή βραδινή ομίχλη μάλλον θα γρεμοτσακιστείς μαύρε μου!
Από μακρυά φαίνεται μονάχα το καμπαναριό και η εκκλησιά , φωτισμένα , και τι όμορφα δείχνουν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Αγνάψτε τα , βάλτα στόχο και σημάδι μη χαθείς.
Και όταν δεν τα βλέπεις στις στροφές , μη σκιάζεσε καλέ μου, πες το « Πάτερ Ημών? » και « Αϊ ? Δημήτρη βόηθα με να εύρω το χωριό μου?) . Έτσι κάναν οι παλιοί πριν από το 1968 που δεν είχε φως.....

Άλλοι τοχουν δίπορτο σιμότερα άλλοι μακρύτερα. Καλά είναι που γυρίζουν στο χωριο όποτε μπορούν, άλλοι από Παραμυθιά Ηγουμενίτσα, Γιάννενα, άλλοι από Αθήνα και πιο μακριά. Κουράγιο στους 34 που ξεχειμωνιάζουν σταθεροι στο χωριό. Πάλι καλά. Σε άλλα χωριά κοντά μας δεν μένουν ούτε οι μισοί. Κι εμείς έχουμε και νέους που άλλοι που να φανταστουν τέτοια τύχη.