ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Συζήτηση κάνουμε, τις σκέψεις μας εξωτερικεύουμε και ίσως φανούν χρήσιμες σε κάποιους που δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν άμεση αντίληψη των γεγονότων. Η γνώμη μου είναι να μη βάλουμε περιορισμούς και όρια σε αναφορές που αφορούν ενέργειες που αποβλέπουν κατά γενική ομολογία στο κοινό καλό.

Όταν κάτι συγκεντρώνει την αναγνώριση μέσα από τη γενική ομολογία προσθέτει έμμεσα και στην ψυχική συνοχή των συγχωριανών. Μια τέτοια πράξη είναι πολύτιμη σε εποχές που το \&quot;κακό χωριό τα λίγα σπίτια\&quot; το έχουμε δει να δικαιώνεται δυστυχώς σε μπόλικα χωριά, όχι και τόσο μακριά. Οπότε κι εδώ συμφωνώ και συνυπογράφω (που μουρθε αυτή η φράση), αφού δεν υπάρχουν διαγκωνισμοί, ε, να μην υπάρχουν και περιορισμοί και όρια... Άνευ ορίων και άνευ όρων, που λέει κι ένας αγαπημένος ποιητής...<br><br>Η δημοσίευση επεξεργάστηκε από: alexandros, at: 15.03.07 03:42

Ο ΠΠΔ έγραψε:

Συζήτηση κάνουμε, τις σκέψεις μας εξωτερικεύουμε και ίσως φανούν χρήσιμες σε κάποιους που δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν άμεση αντίληψη των γεγονότων. Η γνώμη μου είναι να μη βάλουμε περιορισμούς και όρια σε αναφορές που αφορούν ενέργειες που αποβλέπουν κατά γενική ομολογία στο κοινό καλό.

Ποιος ακριβώς σου έβαλε περιορισμούς και όρια ΠΠΔ? Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε και ο καθένας έχει αναφαίρετο δικαίωμα αφ εαυτού να καθορίζει τα «εξερχόμενά» του. Και μάλιστα θα προσθέσω στις αναφορές σε «ενέργειες που αποβλέπουν στο κοινό καλό», και την κριτική για ενέργειες που μας βρίσκουν αντίθετους. Δικαίωμα είναι κι αυτό της δημοκρατίας. Σεβαστό και κατανοητό. Αρκεί να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες καλής συμπεριφοράς, όπως τους θέσπισε η κοινωνία μας. Διότι είναι άλλο πράγμα να προβάλλω την αντίθεσή μου μέσα στα όρια της ευπρέπειας και άλλο να καταφεύγω σε λασπολογίες. Άλλος αγώνας ο ένας, για την επί τα βελτίω αλλαγή, και άλλος ο άλλος, που μαρτυρά ψυχή κυριευμένη από ταπεινά αισθήματα. Θεωρητικά μιλώ, συνυπογράφοντας και συνεχίζοντας τις σκέψεις που μας ανέπτυξες.

Σαφώς είναι άλλο πράγμα η αναφορά σε ενέργειες και άλλο η αναφορά σε ονόματα. Το τονίζω αυτό προς άρση της παρανόησης που διαπίστωσα των όσων είπα και εγώ και ο αδερφός μου. Κι ακόμη, ο κοινός νους αντιλαμβάνεται πως δεν ετέθη εκ μέρους μας κανένα ζήτημα περιορισμού ούτε σε ονομαστικές αναφορές παρά μόνο απάντηση, στα πλαίσια που η σεμνότητα επιβάλλει, στους επαίνους που ακούστηκαν για τον πατέρα μας.

Προσωπικά, όσο και αν με χαροποίησαν αυτά που έγραψε ο συγχωριανός μας, ο Κώστας Μ, και τον ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά του λόγια, έτσι αισθάνθηκα πως έπρεπε να απαντήσω ως κόρη εκείνου που ακούστηκε το όνομά του, εφαρμόζοντας το «λάθε βιώσας» που εκείνος μου δίδαξε.

Κι αυτό παρακαλώ να το σεβαστείς, ΠΠΔ, καθώς δεν αφορά τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης κανενός, παρά μόνο το δικαίωμα των παιδιών κάποιου που αδυνατεί να πάρει ο ίδιος το λόγο εδώ στο φόρουμ, να απαντήσουν «επί προσωπικού» εκ μέρους του.