Καλλιπάτειρα

Καλλιπάτειρα

"Αρχόντισσα Ροδίτισσα, πώς μπήκες;
Γυναίκες διώχνει μια συνήθεια αρχαία
εδώθε". "Έχω ένα ανίψι, τον Ευκλέα,
τρία αδέρφια, γιο, πατέρα, Ολυμπιονίκες.

Να με αφήσετε πρέπει, Ελλανοδίκες,
και εγώ να καμαρώσω μες στα ωραία
κορμιά, που για το αγρίλι του Ηρακλέα
παλεύουν, θιαμαστές ψυχές αντρίκες.

Με τες άλλες γυναίκες δεν είμαι όμοια·
στον αιώνα το σόι μου θα φαντάζει
με της αντριάς τ' αμάραντα προνόμια.

Με μάλαμα γραμμένος το δοξάζει
σ’ αστραφτερό κατεβατό μαρμάρου
ύμνος χρυσός τ’ αθάνατου Πινδάρου."

Η Καλλιπάτειρα. Δια χειρός Μαβίλη. Εκείνου του λεβέντη ποιητή που έπεσε μαχόμενος ως εθελοντής για την ελευθερία της πατρικής μας γης, της Ηπείρου.

Όχι, δε σκοπεύω να κάνω φιλολογικό αφιέρωμα. Εξάλλου η ενότητα εδώ επιγράφεται ΙΔΕΕΣ και έχει άλλο προορισμό, που δε σκοπεύω να καταστρατηγήσω. Ίσα ίσα...

Λίγο πριν διάβασα το τόπικ για την επέκταση του Μουσείου, του Μουσείου του χωριού μας. Και χτες, όπως αναφέρεται και εκεί, παρακολούθησα εκ του σύνεγγυς τη συνεδρίαση του ΔΣ του Φιλοπροόδου. Σ' αυτά αναζητήστε το συνειρμό με την Καλλιπάτειρα. Κι ας μην πρόκειται για Ολυμπιακούς Αγώνες. Μα για τον αγώνα τον πολυετή και πολύπαθο να αναδείξουμε το μικρό μας χωριουδάκι. Άθλημα είναι και αυτή η προσπάθεια.

Και δυστυχώς άθλημα με ισχνή τη γυναικεία παρουσία. Τι σημασία έχει αν μετέχουν οι πατεράδες μας, τα αδέρφια μας, οι θείοι μας;

Εμείς, οι γυναίκες του Πολυδρόσου, κατά πόσο μετέχουμε;

Αναφέρομαι συγκεκριμένα, στην επέκταση του νέου μουσείου. Γιατί αλλιώς φυσικά και μετέχουν οι γυναίκες του χωριού μας. Χαρακτηριστική περίπτωση η πρόσφατη συνέλευση του Φιλοπροόδου, το τελευταίο καλοκαίρι στο χωριό. Με συντριπτική πλειοψηφία γυναικών.

Σαφώς και ισχύει και το διάβασα η πρόσκληση προς όλους για εθελοντική εργασία. Και σαφώς ήμουν εκεί χτες και θα μπορούσα να το πω εκεί αυτό που λέγω τώρα. Να ξεκαθαρίσω λοιπόν ότι ούτε παράπονο κάνω, ούτε κριτική. Μόνο προβληματισμό καταθέτω και με κύριους αποδέκτες τις ίδιες τις γυναίκες. Διότι είναι βέβαιο πως αν εμείς το επιδιώκαμε, θα είχαμε καλύτερη εκπροσώπηση στα συλλογικά όργανα. Αλλά και πιο ουσιαστική. Θέλω να πω ότι δε φτάνει μόνο η παρουσία μας σε ένα όργανο, απαιτείται και η ενεργητική μας συμμετοχή σε αυτό.

Και πάλι θα αναγκαστώ να υπογραμμίσω ότι δεν το θέτω από φεμινιστική σκοπιά, που ούτως ή άλλως δε με εκφράζει. Μόνο ως προς την αξιοποίηση όλου του έμψυχου δυναμικού του χωριού μας. Ιδιαίτερα στον τομέα της διάσωσης του λαϊκού μας πολιτισμού όπου και είναι εξαιρετικά σημαντικός ο ρόλος της γυναίκας.

Θα θυμίσω μάλιστα εδώ την υπέροχη προσπάθεια των νέων κοριτσιών του χωριού μας το περασμένο καλοκαίρι με το ανέβασμα θεατρικής παράστασης.

Ή και τη θεία Τασία, την Τσίτσω όπως τη λέμε συνήθως, με την τεράστια προσφορά της στο να τηρούνται έθιμα και παραδόσεις.

Όπως και την ιδιαίτερη αγάπη που τρέφουν οι Πολυδροσίτισσες για το χωριό με αποτέλεσμα ακόμα και όταν παντρεύονται με ξενοχωρίτες να καταφέρνουν με τον τρόπο τους να διατηρούν ζωντανή σχέση με το Βλαχώρι. Πόσες και πόσες από τις γυναίκες αυτές περνούν τις διακοπές τους στο Βλαχώρι και πολλές έχουν χτίσει και σπίτια.

Πρέπει λοιπόν και μόνες μας οι γυναίκες αλλά και όλοι μαζί (γιατί συμφέρον όλων είναι) να βρούμε τρόπο να ενισχύσουμε το ρόλο των γυναικών στα συλλογικά όργανα. Και να δώσουμε το δικό μας ξεχωριστό γυναικείο τόνο στις προσπάθειες που γίνονται για την αναβάθμιση του χωριού. Όχι μόνο από τα μετόπισθεν. Και όχι μόνο με την παθητική μας παρουσία στα όργανα. Πιο δραστήρια και πιο μαχητικά χρειάζεται να μετέχουμε. Και με προτάσεις.

Και δε μιλάω ούτε στον αέρα ούτε έξω από το χορό. Προσωπικά πήρα τη μεγάλη απόφαση να εγκατασταθώ μόνιμα στην Ήπειρο. Αρκεί βεβαίως και η υπηρεσία μου να κάνει δεκτή τη σχετική αίτηση που υπέβαλα. Αν κι εφόσον συμβεί, θα το ξέρω με βεβαιότητα γύρω στο Πάσχα, θα ήθελα να εμπλακώ στην οργάνωση του τμήματος παιδείας του μουσείου.

Ήδη στη συνέλευση του Φιλοπροόδου είχα θέσει υπόψη όλων κάποιες πρώτες σκέψεις. Πχ την οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα ελκύουν μαθητές από τις γύρω περιοχές για επισκέψεις.

Η επιχορήγηση των 25.000 ευρώ από τον ΟΠΑΠ είναι σίγουρα μια μεγάλη ευκαιρία για το μουσείο, πρέπει όμως να βρεθεί τρόπος να εξασφαλιστούν και άλλα έσοδα που θα βοηθάν στη συντήρηση του μουσείου και τη διαρκή του αναβάθμιση. Κι αυτό μόνο από τη διαδικασία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορεί να γίνει.

Στην κατεύθυνση αυτή κρίνω απαραίτητο ο όποιος τεχνολογικός εξοπλισμός γίνει τώρα να φροντίσει να καλύψει και τη διαδικτυακή αυτόνομη παρουσία του μουσείου.

Μπούσουλας στην οργάνωση του τμήματος της παιδείας αλλά και γενικότερα του μουσείου μας, μπορεί να είναι τα όσα συμβαίνουν στα άλλα μεγάλα και γνωστά μουσεία της χώρας που έχουν παρεμφερές αντικείμενο. Πχ Μπενάκη, ΙΜΕ, σπίτι Αγγελικής Χατζημιχάλη κλπ.

Δίνω και μερικά λινκ για άμεση ενημέρωση:

www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=301

www.ime.gr/fhw/index.php?lg=1

www.cityofathens.gr/el/katoikoi/texnes-p...texnis-kai-paradosis

www.melt.gr/index.php?option=com_content...id=8&id=37&Itemid=74

www.vorresmuseum.gr/index.php?option=com...view&id=13&Itemid=28

www.karagiozismuseum.gr/

www.instruments-museum.gr/details2.php?l...=8&thepid=196&page=1

www.potterymuseum.gr/pub/Category.asp?lang=gr&catid=20

Σκέφτομαι ότι το αμέσως προσεχές διάστημα θα ήταν σκόπιμο ο Φιλοπρόοδος να πραγματοποιήσει οργανωμένες επισκέψεις στα μουσεία αυτά ώστε να "κλέψουμε" ιδέες για το δικό μας μουσείο αλλά και να ζητήσουμε τη συμβο(υ)λή τους στις προσπάθειές μας.

Και οπωσδήποτε να θέσουμε υπόψη τους την ύπαρξη του μουσείου μας αλλά και τις προσπάθειες που κάνουμε ώστε οι ερευνητές που τα επισκέπτονται να βρίσκουν εκεί πληροφορίες και για το δικό μας μουσείο. Είναι και για το λόγο αυτό που η διαδικτυακή παρουσία του μουσείου είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Αυτά για την Αθήνα... Εννοείται ότι ανάλογη σχέση - διασύνδεση πρέπει να αποκτήσει το μουσείο μας με όλα τα λαογραφικά μουσεία της περιοχής μας.

Για καλύτερη ενημέρωση γύρω από τα εκπαιδευτικά προγράμματα παραθέτω το ακόλουθο από την ιστοσελίδα του Μουσείου Μπενάκη

Το Τµήµα Εκπαιδευτικών Προγραµµάτων
του Μουσείου Μπενάκη

www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=301

Το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου Μπενάκη ξεκίνησε τις δραστηριότητές του το 1978, οργανώνοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα προγράμματα για παιδιά στους χώρους του Μουσείου.

Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες έκτοτε απευθύνονται σε σχολικές ομάδες όλων των τάξεων και πραγματοποιούνται στην Προϊστορική, Αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή Συλλογή, τη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή, τη Νεοελληνική, στη Συλλογή Ιστορικών Κειμηλίων και τη Συλλογή Ζωγραφικής, Σχεδίων και Χαρακτικών.

Με οπτικοακουστικά μέσα και ειδικά σχεδιασμένα έντυπα, παιδιά 4 -17 χρονών γνωρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό και τη σύγχρονη τέχνη, ενώ ταυτόχρονα μυούνται στο μουσειακό χώρο. Μουσειοπαιδαγωγοί ζωντανεύουν τα εκθέματα, παρακινώντας τα παιδιά να παρατηρήσουν, να προβληματιστούν, να εκφραστούν και να αυτενεργήσουν. Κατάλληλα σχεδιασμένα προγράμματα απευθύνονται και σε άτομα με ειδικές ανάγκες.

Το Τμήμα βρίσκεται σε στενή επαφή με τους εκπαιδευτικούς. Αποστέλλει δανειστικό υλικό για την προετοιμασία πριν από την επίσκεψη και διοργανώνει ειδικές εκπαιδευτικές ξεναγήσεις που επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να παρουσιάσουν οι ίδιοι το μουσείο στην ομάδα τους. Παράλληλα δανείζει σχετικές εκδόσεις και μουσειοσκευές.

Επίσης, με την κατάλληλη υποστήριξη υλικού από το Τμήμα, επισκέπτες από σχολεία και εκπαιδευτικούς φορείς μπορούν να γνωρίσουν και μόνοι τους τις μόνιμες και προσωρινές εκθέσεις του Μουσείου.

Για μεμονωμένα παιδιά οργανώνει εργαστήρια, εκδίδει βιβλία και παιχνίδια, ενώ για ενηλίκους λειτουργούν κύκλοι μαθημάτων με τη μορφή εργαστηρίων, στα οποία αναβιώνουν παραδοσιακές τεχνικές που τείνουν να εκλείψουν.

Η δραστηριότητα του Τμήματος επεκτείνεται και εκτός Μουσείου. Σε συνεργασία με σχετικούς φορείς σχεδιάζονται προγράμματα σε άλλα μουσεία, σε πόλεις και χωριά της Ελλάδας, όπως στην περίπτωση του προγράμματος «Μελίνα».

Σχετική και η ακόλουθη ανακοίνωση από το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και ειδικά για τους περί την εκπαίδευση ασχολούμενους συγχωριανούς:

www.potterymuseum.gr/pub/Category.asp?lang=gr&catid=23

Tο Μουσείο, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών στόχων του, πραγματοποιεί σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, σχετικά με τον ορισμό και τη μεθοδολογία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Τα σεμινάρια για εκπαιδευτικούς έχουν ως κεντρικό άξονα τη διαθεματική προσέγγιση θεμάτων Πολιτισμού και αξιοποιούν τη βιωματική προσέγγιση της γνώσης.
Πραγματοποιούνται σε ορισμένες ημερομηνίες κάθε χρόνο.


• Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2007

Θέμα: Πολιτισμός, ένα πεδίο διαθεματικών προσεγγίσεων

ΠPOΓPAMMA ΣEMINAPIOY

10:15 – 10:30:Tο μουσείο σαν παιχνίδι ή η Aλίκη στη χώρα των θαυμάτων Eιρήνη Γαβριλάκη, αρχαιολόγος, υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων KE’ Eφορείας Προϊστορικών και Kλασικών Aρχαιοτήτων

10:30-10:45:H διαδικασία της μάθησης στο μουσείο. Tο παράδειγμα του Mουσείου Nεώτερης Kεραμεικής. Φωτεινή Kατσαούνη, μουσειολόγος, υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων M.N.K.

10:45 –11:00:Διαθεματικές προσεγγίσεις στην εκπαίδευση και μουσεία Eιρήνη Nάκου, Επίκουρος καθηγήτρια, Tμήμα Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

11:00 –11:15:H Λιλιπούπολη ως χώρος διαθεματικών συναντήσεων Eλπινίκη Nικολουδάκη – Σουρή, Eπίκουρος καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Tμήμα Δημοτικής Eκπαίδευσης Πανεπιστημίου Kρήτης

12:30-12:45:Διδακτικές Προσεγγίσεις στο Πρόγραμμα MEΛINA Eκπαίδευση και Πολιτισμός Nίκος Παΐζης, Επιστημονικός συνεργάτης K.AN.E.Π./ΓΣEE

12:45 – 13:00:Προς μια σύγχρονη αντίληψη της μουσικής αγωγής Kώστας Mόσχος, Συνθέτης, Mουσικολόγος, Mουσικοπαιδαγωγός Δ/ντής του Iνστιτούτου Έρευνας Mουσικής & Aκουστικής

13:00-13:15:H οπτικοακουστική έκφραση ως πλαίσιο διαθεματικών δραστηριοτήτων Mένης Θεοδωρίδης, Σκηνοθέτης, επιστημονικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα MEΛINA Eκπαίδευση και Πολιτισμός

14:00 –15:00:Bιωματικό Eργαστήρι

__________________________

Μη βιαστεί κανείς να δηλώσει συμμετοχή... το σεμινάριο έχει γίνει προ καιρού (2007 ) μπορεί όμως να μας δώσει ιδέες για ανάλογη διοργάνωση....

Σημειώνω επίσης και τον τίτλο ενός αξιόλογου βιβλίου για τέτοια θέματα:

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Συγγραφέας Διοτίμα Λιαντίνη - Αθήνα 2001, εκδόσεις Βιβλιογονία

Η κ. Διοτίμα Λιαντίνη είναι καθηγήτρια του πανεπιστημίου Αθηνών με γνωστικό αντικείμενο: «Θρησκευτική Εικονογραφία και Μουσειοδιδακτική».

Θα μπορούσαμε να της ζητήσουμε τη βοήθειά της σε περίπτωση που αποφασίζαμε να οργανώσουμε είτε κάποια ημερίδα για το μουσείο μας είτε και μόνο για την οργάνωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Δείτε και τούτο, νομίζω μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα και ας είναι στην Πάτρα:

didaskaleiopatras.blogspot.com/2008/10/blog-post.html

Την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου 2008 στο κτίριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης, έγιναν τα εγκαίνια του Μουσείου Παιδείας. Το μουσείο Παιδείας είναι το δημιούργημα του καθηγητή της Σχολής κ. Σήφη Μπουζάκη,που με πολύ κόπο αλλά και μεράκι έφτιαξε αυτό το πρωτότυπο μουσείο. Την εκδήλωση τίμησε [...]

Στο μουσείο ο επισκέπτης-εκπαιδευτικός μπορεί να δει διάφορα εκθέματα όπως σπάνιες φωτογραφίες από το χώρο της εκπαίδευσης(σχολεία, διδασκαλεία), μια πλούσια συλλογή από βιβλία, θρανία εποχής,και πλήθος άλλων σπάνιων διδακτικών υλικών που χρησιμοποιούσαν οι δάσκαλοι.

Εκτός από τα εκθέματα εποχής που θα πρέπει να αναζητηθούν για να εξοπλιστεί το τμήμα παιδείας του μουσείου μας, έκανα λόγο χθες στη συνεδρίαση του ΔΣ του Φιλοπροόδου για τους διαδραστικούς πίνακες.

Τι είναι και τι κάνουν αυτοί οι διαδραστικοί πίνακες μπορείτε να δείτε εδώ:

why.gr/product/id/108

Υπάρχει όπως θα δείτε και βίντεο σχετικό για τις δυνατότητες του διαδραστικού πίνακα.

Η φωτογραφία είναι από μουσείο παιδείας στη Θράκη:

agogi.duth.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=75

Από το ίδιο λινκ παραθέτω τα ακόλουθα:

Ένα Μουσείο για τα σχολείο. Αντικείμενα που έχουν σχέση με τη σχολική πραγματικότητα όπως την έζησαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Η ποδιά, το κουδούνι, τα θρανία, η βέργα του δασκάλου, η έδρα, ο μαυροπίνακας, ο σπόγγος. Εικόνες που αντικατέστησε η σύγχρονη τεχνολογία. Στον περίβολο του ναού του Αγίου Γεωργίου, Κομοτηνή, 50μ. από το Λαογραφικό Μουσείο. Τηλ.: 25310 36739, 6974087182.

Αντικείμενα γνωστά και οικεία για τους περισσότερους από εμάς. Αντικείμενα που έχουν σχέση με τη σχολική πραγματικότητα όπως την έζησαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Η ποδιά, το κουδούνι, τα θρανία, η βέργα του δασκάλου, η έδρα, ο μαυροπίνακας, ο σπόγγος. Εικόνες που αντικατέστησε η σύγχρονη τεχνολογία. Πολλά από τα αντικείμενα αυτά έχουν χαθεί, κάποια όμως έχουν διασωθεί και συγκεντρωθεί σε ένα χώρο, για να μας θυμίζουν παλιές καλές στιγμές των παιδικών μας χρόνων και κυρίως τον τρόπο εξάσκησης της διδασκαλίας τότε. Η διάσωση εκπαιδευτικού υλικού που χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες εποχές και τείνει σήμερα να εξαφανιστεί, ιδιαίτερα του Θρακικού χώρου αλλά και του ευρύτερου, αποτελεί σοβαρή πολιτιστική έκφραση για τις επερχόμενες γενεές.

Το Θρακικό Μουσείο Παιδείας της Εταιρείας Παιδαγωγικών Επιστημών ιδρύθηκε το 1992 με σκοπό τη συλλογή και έκθεση σχολικών αντικειμένων, εντύπων και βιβλίων ιστορικής σημασίας, κυρίως του Θρακικού και ευρύτερου χώρου.

Τέτοιου είδους μουσεία σπανίζουν σήμερα στη χώρα μας και αξίζει να επισημανθεί πώς είναι ίσως το μοναδικό με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μία σειρά υπέροχων σωσμένων σχολικών αντικειμένων που μετρούν περί τους δύο αιώνες.

Σωστό σχολείο είναι το Μουσείο της Εταιρείας Παιδαγωγικών Επιστημών, μια και ο επισκέπτης παίρνει, και μόνο με την περιήγησή του στο χώρο, μαθήματα για τα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι δάσκαλοι κατά την διδασκαλία τους στην τάξη και έρχεται σε επαφή με την σχολική ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής, που ξεκινά τον 19ο αιώνα και διατρέχει τον 20ο.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος της Εταιρείας κ. Αλέξανδρος Καζαντζής, σκοπός του Μουσείου είναι η συλλογή του διάσπαρτου υλικού, εντύπων και σχολικών ειδών, που έχει ιστορική σημασία για το Θρακικό χώρο αλλά και τον ευρύτερο ελληνικό χώρο, το οποίο έχει προέλευση από παλιά μέχρι σήμερα και παρουσιάζει την ιστορικότητα του τόπου. Η ολοκλήρωσή του θα αποτελέσει έκφραση πολιτιστικής κληρονομιάς και χώρο γνώσης και έρευνας για κάθε επιστήμονα, αλλά και ενδιαφερόμενο.