Αφιέρωμα : Κυνήγι

ΧΡΩΜΑΤΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ




Μέσα Νοέμβρη και η ...Ορχήστρα των χρωμάτων σε πλήρη σύνθεση!!!
Μπορεί να μη βρήκε μπεκάτσες ο φέρελπις κυνηγός , αλλά η απόλαυση που του δίνει η φύση απλόχερα τον κάνει να νοιώθει τελικά γεμάτος ικανοποίηση στην επιστροφή.. Το περπάτημα μέσα σ' αυτό το τοπίο, η αναζήτηση, η κίνηση , η παρέα, η κόπωση , ο αέρας είναι βιώματα που ξεπερνάν την αξία οποιουδήποτε θηράματος. Αυτά τα βιώματα είναι που μένουν και τον καλούν να ξανάρθει για να ζήσει χειμωνιάτικες αξέχαστες κυνηγετικές στιγμές στο χωριό μας.

[b]Όλα καλά και ωραία[/b]
Μήπως πρέπει να δούμε και άλλη μία πλευρά του θέματος?
Θέλουμε να κρατήσομε κόσμο στο χωριό, να βρούμε θέσεις εργασίας και κ.λ.π.
Το κυνήγι σε τι ποσοστό συμβάλει?
Εάν όλη η περιοχή του χωριού και ή δυνατόν και των άλλων χωριών ήταν δρυμός θα είχε περισσότερα άγρια ζώα?
Θα υπήρχε η δυνατότητα ο επισκέπτης (τουρίστας) να κάνει βόλτα (με άλογα ή αυτοκίνητο) και να βλέπει τα άγρια ζώα δίπλα του και να τα θαυμάζει?
Είναι σίγουρο ότι θα χρειαστούν μερικές μικρές υποδομές από τους ντόπιους που θέλουν να καθίσουν στο χωριό (π.χ. εμπλουτισμός αγρίων ζώων και πτηνών, λούτσες, τόποι να μαζεύονται τα άγρια ζώα και να τα βλέπουν εύκολα οι επισκέπτες, αγροτικούς δρόμους, πεζόδρομους, καλντερίμια, καλύβες για διανυκτέρευση, και άλλα πολλά). Η αδελφότητα και ο σύλλογος του χωριού μπορεί να βοηθήσουν με προσωπικές εργασίες.

Είναι μια σκέψη και αυτό. Και ίσως κάποτε να μπεί στο τραπέζι των συζητήσεων. Ένας Εθνικός Δρυμός όμως τώρα , πόσο αποδεκτός μπορεί να είναι από την τοπική κοινωνία είναι ζήτημα. Γιατί δεν επιτρέπεται καμιά δραστηριότητα ( καλλιέργειες ή κτηνοτροφία κ.λ. ) σ΄αυτήν την περίπτωση. Να σκεφθεί κανείς τώρα είναι καταφύγιο θηραμάτων ( που παραβιάζεται ....και καμιά φορά ) και έχουμε πληθώρα άγριων ζώων. Μέχρι τώρα στο χωριό μας, Μίχλα , Ζάλογγο και Βροσύνα οι κυνηγοί σκότωσαν περίπου 200 αγριογούρουνα και αυτά φαίνεται σα να μη μειώθηκαν καθόλου. Λύκοι λέγεται πως σκοτώθηκαν 9 και οι ζημιές στα κοπάδια συνεχίζουν. Λαγοί που κάποτε είχαν αποδεκατισθεί τώρα αυξάνονται. Αλεπούδες και κουνάβια πλήθος . Άρχισαν μάλιστα να εμφανίζονται και τα ζαρκάδια. Δηλαδή στην ουσία ο τόπος μας λόγω της εγκατάλειψης έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Δρυμού. Κατά τη γνώμη μου το πλάνο της Α.Μ.Κ.Ε.Π. για ήπια τουριστική ανάπτυξη φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα και είναι και εφαρμόσιμο. Οι πληροφορίες μάλιστα λένε ότι υπάρχει ικανοποιητικό ενδιαφέρον από τους χωριανούς και η Εταιρεία σε λίγους μήνες θα είναι πραγματικότητα.



30 Νοέμβρη του "Αντριγιός" και η τζιούμα της βρύσης στη Ζαορά γιομάτη λαχταριστό νερό .

ΤΑ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 10-16 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Όπως διαπιστώνουμε η στήλη έχει μεγάλη επισκεψιμότητα, γι αυτό συνεχίζουμε την ενημέρωση. Παρακαλούμε τους αντικυνηγούς να δείξουν λιγη κατανόηση, άλλωστε όπως φαίνεται δεν κινδυνεύουν τα θηρεύσιμα είδη από εξαφάνιση , αλλά μάλλον .... εμείς από αυτά. Όπως έλεγε μάλιστα ο 75/χρονος συνταξιούχος κτηνοτρόφος Ε.Μ. ένα βράδυ τα θρασύτατα αγριογούρουνα έσκαψαν τέτοιους λάκκους λίγα μέτρα από τα θεμέλια του σπιτιού του, που ανησυχεί πλέον σοβαρά μη του το γκρεμίσουν!!! Για τα λίγα κατσίκια του τόχει πάρει απόφαση κάποια μέρα θα το διαλύσουν το μαντρί τους , ενώ τα κακόμοιρα σκυλιά του μέσα από τα καλυβάκια τους τρέμοντας παρακαλουθούν τις παντοδύναμες αγριομουσούδες να σκάβουν τα πάντα τριγύρω.
Με ανακούφιση λοιπόν πληροφορηθήκαμε ότι το περασμένο Σάββατο η 6/μελής κυνηγετική ομάδα είχε μεγάλη και πολύ περιπετειώδη επιτυχία, αφού και πάλι ο γνωστός πλέον για την ευστοχία του Μάκης Ντόκος "βάρεσε" ένα θεριό 70 και άνω κιλών , καθαρό.
Ο ίδιος μάλιστα έφερε ενθαρρυντικά νάα για τους φασοκυνηγούς , αφού σε μια έξοδό του , στη Μουργκάνα , "κατέβασε" 9 φάσες. Εδώ έδωσε έμφάνιση ένα μικρό κοπάδι των 30 πουλιών, ενώ οι μπεκάτσες ακόμα να φανούν.
Η τριμελής ομάδα των λαγοκυνηγών , Βαγγέλης, Τάκη-Παπαδόπουλος , Λάζαρος , τα πήγαν πολύ καλά , αφού αυτή τη βδομάδα είχαν δύο παρακαλώ επιτυχίες με ισάριθμους μεγάλους μακρυ-αυτιάδες.
Το τι έκανε όμως ο Μεγάλος Κυνηγός παραμένει μυστήριο, αφού ποτέ δεν αποκαλύπτει τις επιτυχίες αν δεν περάσει 12/μηνο τουλάχιστον ( το μάτι ....βλέπεις θέλει δραστική αντιμετώπιση ), εν τούτοις διέρρευσε πληροφορία περί γεμάτων ψυγείων και τα λοιπά, δεν αποκαλύφθηκε όμως η πηγή, ήταν κάποιος ....ψυκτικός ή εμφανίστηκε άφθονος μεζές άγριου στο γιορτινό του τραπέζι;




Παρεπιπτόντως , όλοι οι κυνηγετικοί μεζέδες , ταιριάζουν άριστα με το γευστικό , ντόπιο, κόκκινο βελούδο κρασί , με βάση τη ντεμπίνα Πολύδρόσου, που θα υπάρχει φυσικά στο καφενείο του χωριού , πιθανόν ως τις Απόκριες.

Ο ΦΑΣΟΚΥΝΗΓΟΣ

Έχει μια κρυφή ελπίδα φέτος ο φασοκυνηγός. Από νωρίς το Δεκέμβριο έκανε τη βόλτα προς το Φασότοπο και είδε τους αριάδες φορτωμένους. Έχουν βελάνια πολλά οι περισσότεροι. Σε μερικούς λυγίζουν τα κλαριά από το φορτίο. Μικρά στρόγγυλα βελάνια , πολύ πιο νόστιμα από τα πουρναρίσια και των άλλων ειδών δρυός. Μερικοί μάλιστα αριάδες τα κάνουν γλυκούτσικα, που οι παλιοί τα ψένανε σαν κάστανα.



Όταν λοιπόν συμβαίνει αυτό σίγουρα θα έρθουνε και φάσες. Πόσο τα θέλουν οι φάσες τα αριοβέλανα βρε παιδιά, άλλο να σας λέω και άλλο να το βλέπετε. Όταν μάλιστα είναι πολλά σε λίγα λεπτά γεμίζουν τη μάμα τους πρωί – πρωί και μετά όλη μέρα γυρίζουν πετώντας, ακούραστα πουλιά, σκληρά , με γρήγορο και ευκίνητο πέταγμα, με κάτι αεροπλανικές κάθετες εφορμήσεις διασχίζουν το δάσος και ψάχνουν τις παρέες τους ή αράζουν στα γυμνά δένδρα και λιάζονται. Για δέστε πόσα βρέθηκαν σε μια μόνο φάσα. Αυτό που είναι χώρια είναι από πουρνάρι, αρκετά διαφορετικό σε σχήμα και μέγεθος.





Όσο προχωρά ο Δεκέμβρης έχει του νου του ο φασοκυνηγός. Μαζεύει πληροφορίες, ακούει κυνηγο-ιστορίες, αν μπήκανε φάσες , κυκλοφόρησαν κοντά ή όχι, έχει του νου του στο δελτίο καιρού, προσμένει τον χιονιά για να σφίξει λίγο το κρύο , αγναντεύει και μόνος του σε κάθε ευκαιρία προς τον Φασότοπο για να έχει τη δική του γνώμη. Έχει τα κιάλια του και στέκεται αντίκρυ ερευνώντας σχολαστικά. Ξέρει τα σημεία που συνήθως πιάνουν οι φάσες και τα ελέγχει δέντρο το δέντρο. Ώσπου ήρθαν επί τέλους τα χιόνια σε όλες τριγύρω τις κορφές , Χριστούγεννα πια , ωρίμασαν και τα βελάνια των αριάδων. Όλα ευνοϊκά και δεν άργησαν και τα πρώτα σημάδια να φανούν . Ακούστηκαν κάτι ύποπτες τουφεκιές, παίρνει λοιπόν κι αυτός την άλλη μέρα τα κιάλια του και αγναντεύει ……του κόπηκε η ανάσα ! Να ένα κοπάδι ψηλά εκεί προς την κορφή του Φασότοπου, θα είναι και εκατό φάσες. Χίλια κομάτια έγινε , τουφέκι , φυσίγγια , στολή και δρόμο γρήγορα – γρήγορα με μεγάλη όρεξη και ανυπομονησία ξεκίνησε στο μονοπάτι .




Ξέρει τα μονοπάτια του Φασότοπου όλα, τα καθαρίζει μάλιστα σε κάθε ευκαιρία με το πριονάκι που κουβαλάει μαζί του , έχει και ένα κλαδευτήρι. Ξέρει όλες τις τοποθεσίες και τα τοπωνύμια όλα, αν και έγινε ζούγκλα το δάσος δεν χάνεται με τίποτα. Έχει ορισμένες θέσεις για οπτικό έλεγχο, ακόμα και συγκεκριμένα δέντρα που ανεβαίνει για να βλέπει καλά τον γύρω το χώρο. Σε ένα μάλιστα έχει καρφώσει μεγάλα καρφιά, σαν σκάλα πρόχειρη. Καθώς λοιπόν προχωράει έχει όλες τις αισθήσεις του σε επιφυλακή. Βαδίζει πανάλαφρα, ακούει και προσέχει τον κάθε θόρυβο , ελέγχει το κάθε πέταγμα. Και να μπροστά του μέσα στους αριάδες ακούει φουρντουλήματα , ένα καλό κοπάδι φάσες τον πλάκωσε και πετούνε με θόρυβο από αριά σε αριά τρώγοντας βελάνια. Αλλά που δεν τις βλέπεις εύκολα τις φάσες μέσα στους αριάδες. Πάει να κάνει δυό – τρία βήματα στην ανηφόρα για να δει καλύτερα. Η αδρεναλίνη στο φουλ. Πέφτει στο έδαφος να μη τον δούνε. Ώσπου πετάει μια και έρχεται μπροστά του πολύ κοντά σε ένα γυμνό κλαδί. Αν τον καταλάβει θα δώσει το σύνθημα κτυπώντας με δυνατό φτερούγισμα και θα εξαφανισθούν όλες. Σιγά – σιγά και αθόρυβα φέρνει το όπλο στο μάτι ο φασοκυνηγός , μπάμ! Και κάτω η φάσα. Την παίρνει αμέσως και τρέχει προς την Καλή-θέα για να δει που κατευθύνθηκε το κοπάδι.





Κάποτε οι παλιοί φασοκυνηγοί πιάνανε ένα καρτέρι και περιμένανε με υπομονή να έρθει το κοπάδι . Τώρα δεν είναι έτσι. Πρέπει να ψάχνεις που πήγανε τα πουλιά , να τα βρεις και να τα πλησιάσεις με προσοχή . Τότε οι φάσες ήτανε χιλιάδες. Τώρα πολύ λίγες . Είναι να απορεί κανείς γιατί σε άλλες χώρες π.χ. στην Αγγλία είναι τόσο πολλές και μάλιστα θεωρούνται επιζήμια πουλιά για την αγροτική παραγωγή και επιτρέπεται το κυνήγι τους όλο το χρόνο. Κοπάδια τεράστια βόσκουν και στα απέραντα καμποχώραφα της Ολλανδίας , τις είδα με τα μάτια μου, εδώ γιατί δεν έρχονται; Μου έλεγε κάποιος ότι εδώ μεταναστεύουν από την Ουκρανία και εκεί έκαναν τόσο πολύ ζημιά στα σιτηρά , ώστε τις εξόντωσαν με δηλητήρια και λιγόστεψαν , ποιος ξέρει αν είναι αλήθεια. Από την Καλή-θέα βλέπει λοιπόν φασοκυνηγός τις φάσες να έχουν πιάσει ένα πανύψηλο τσέρο, ξέρει καλά , πλησιάζονται εύκολα εκεί. Ξεκινάει λοιπόν μέσα από δύσβατα μονοπάτια , κατηφορίζοντας , ώστε στο τελευταίο στάδιο του πλησιάσματος να είναι χαμηλότερα από αυτές.




Όταν κάθονται στα τσέρα οι φάσες συνήθως πιάνουν τα πιο κορφινά κλαδιά . Εκεί μπορεί να μείνουν πολύ ώρα, αν δεν τις κυνηγήσει κανένα γεράκι ή δεν τις τρομάξει καμιά σχετικά κοντινή τουφεκιά. Μερικές από αυτές είναι οι σκοποί – φύλακες που ελέγχουν τα πάντα τριγύρω. Βλέπεις να στριφογυρίζουν τα κεφάλια τους προς όλες τις κατευθύνσεις, λες και είναι ραντάρ. Όμως ο φασοκυνηγός μας είναι άσσος στο πλησίασμα. Κάνει πάντα κυκλωτική κίνηση, γίνεται ένα με το τοπίο, και το πρόσωπό του ακόμα να μη διακρίνεται , κομάντος είναι θαρρείς, έρχεται σε τέτοια θέση ώστε να βλέπει στήθος και αν είναι δυνατόν πολλές μαζί. Ο χρυσός κανόνας του είναι με τις λιγότερες τουφεκιές να κατεβάζει τα περισσότερα δυνατόν πουλιά. Αν μάλιστα με μια μόνο τουφεκιά όλη μέρα έχει καλό αποτέλεσμα π.χ. τρία ή τέσσερα πουλιά, είναι πλήρως ικανοποιημένος. Γιατί έτσι δεν τρομάζουν οι φάσες και δεν ξετοπίζονται. Έτσι και τώρα τα καταφέρνει , βρίσκεται σε θέση βολής , μπάμ και πέφτουνε δυο πουλιά. Μαζεύει τις φάσες και κάθεται να πάρει μια ανάσα ο φασοκυνηγός. Με την ευκαιρία θα κολατσίσει και λίγο, θα παρακολουθεί την κίνηση και θα περιμένει σε μια πρόχειρη φυλάχτρα μήπως έρθουν και άλλες φάσες.




Έρχονται κάποτε κάτι άλλοι κυνηγοί, κάνουνε τον καμπόσο , ότι ρίχνουνε καλά στο φτερό και κάτι παραμύθια , βάρεσα τόσες και άλλες τόσες φάσες. Εδώ στο φασότοπο δεν περνάνε τέτοια . Τους βλέπεις συνήθως άδειοι γυρίζουν πάντα. Γιατί εδώ δεν είναι να ρίχνεις στο φτερό, και να πέσει κανένα πουλί, είναι τέτοια η κλίση και η διαμόρφωση του εδάφους που δεν πρόκειται να βρεθεί ή θα έχει φτάσει τόσο χαμηλά στο ποτάμι σχεδόν, που άντε να ψάχνεις όλη μέρα. Επίσης το πέταγμά τους είναι τόσο γρήγορο και το οπτικό πεδίο μικρό , ώστε οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται . Έτσι ακούς τουφεκιές πολλές και αποτέλεσμα φτωχό. Εκτός αυτού ξετοπίζονται και τα πουλιά , τρελαμένα από το τουφεκίδι. Στο Φασότοπο χρειάζεται συνεχής μετακίνηση, γρήγορο πόδι, δυνατό πνευμόνι, καλή παραλλαγή, αντοχή στο κρύο, αντίληψη και όπως πάντα στο κυνήγι και λίγη τύχη. Αλλά ο φασοκυνηγός εδώ έχει το βασίλειο του. Του αρέσει πολύ να κυνηγάει εδώ ολομόναχος, να αυτοσχεδιάζει τις κινήσεις του χωρίς αλλαγές από άλλους, είτε είναι μαζί είτε χώρια, να μη τρομάζουν τα πουλιά από άλλους, να τα ξετρυπώνει μόνος του και ας είναι αυτό κουραστικό. Πραγματικά το γλεντάει τότε . Ιδανικές μέρες είναι όταν αναμένονται νοτιάδες και βροχές, γιατί είναι απάνεμος ο Φασότοπος, με συννεφιά και λίγο πριν ξεσπάσει η μπόρα . Κάποτε μάλιστα μέσα σε μισή ώρα το κυνήγι μπορεί να εξελιχθεί σε θρίαμβο. Νερό δεν παίρνει μαζί του γιατί βρίσκει στο ρέμα της πηγής.




Αυτό το σημείο είναι πάνω στο μονοπάτι , το διατρέχει το δάσος στη μέση και οπωσδήποτε θα το διασταυρώσει τουλάχιστον δυο φορές. Έτσι σβήνει και τη δίψα του που δεν και μικρή όταν είναι διαρκώς σε κίνηση . Και όσο περιμένει , αναπολεί και παλιές κυνηγετικές στιγμές ο φασοκυνηγός μας . Αλλά το πολύ να μείνει μια ώρα στη φυλάχτρα. Αν εν τω μεταξύ δεν δει κάτι να κινείται. Εδώ στα τσέρα από το σημείο της φυλάχτρας βλέπει μόνο τον μισό Φασότοπο. Τώρα πλέον οι δρύς έχουν ρίξει τα φύλλα τους , όπως όλα τα φυλλοβόλα δένδρα και βλέπει καλά. Η καλύτερη ώρα συνήθως είναι από τις δύο μέχρι τις τέσσερες . Τότε οι φάσες κινούνται περισσότερο.
Αφού λοιπόν πέρασε το ρέμα παίρνει ξανά την ανηφόρα , και τι ανηφόρα , καρφί. Και το έδαφος ένα ολισθηρό και να οι γλίστρες και οι τούμπες. Αλλά ο έμπειρος φασοκυνηγός πατάει καλά και σταθερά πάντοτε, χρησιμοποιεί τα κλαδιά και τους θάμνους για να στηρίζεται , σαν να είναι κάγκελα σε σκάλα. Περνάει μια συστάδα από αριάδες, βλέπει κάτω στρώμα τα βελάνια και αναγαλιάζει η ψυχή του. Όμως πιο πάνω βλέπει πολλά σκαψίματα από τα αγριογούρουνα. Να μπορούσαν οι γουρουνάδες να τα εξαφανίσουν από το Φασότοπο , εύχεται μέσα του, δεν τα συμπαθεί καθόλου γιατί από αυτά τα ζώα ένα μόνο τρώει σε ένα βράδυ όσα βελάνια αρκούν για ένα ολόκληρο κοπάδι φάσες. Και είναι τόσο πολλά που δεν γλιτώνει στο έδαφος σπυρί, το βράδυ θα το εξαφανίσουν τα παλιογούρουνα. Χώρια που καταστρέφουν και τα μονοπάτια σκάβοντας με τις τραχιές μουσούδες τους που είναι δυνατές σαν κομπρεσέρ. Βλέπεις όλα τα ζώα τα προτιμούν τα αριοβέλανα. Οι αριάδες είναι τα δέντρα που κυριαρχούν στο φασότοπο, μετά έρχονται τα τσέρα, οι ζηλενιές, τα πουρνάρια, γραβιά, μερόδρυα, καμιά γρανίτσα, κουμαριές και δάφνες και άλλα ακόμα είδη , αλλά πιο λιγοστά . Αβάρετος ο φασοκυνηγός , η προσμονή και η ελπίδα ότι θα βρει το τις φάσες τον κάνει ακούραστο και σε λίγα λεπτά ανεβαίνει εκατοντάδες μέτρα ανηφόρα. Φτάνει στο δέντρο που μόνο αυτός ξέρει , ανεβαίνει με ευκολία , τον βοηθούν και τα καρφιά που πριν χρόνια είχε βάλει στον κορμό, σκαρφαλώνει σαν αγριόγατος και μάλιστα με το τουφέκι στην πλάτη. Δεν αργεί να εντοπίσει ένα κοπάδι, σε ένα μερόδρι 150 μέτρα λοξά αριστερά. Βάζει καλά στη μνήμη του την πορεία που θα ακολουθήσει και μόλις η αναπνοή του βρει τον κανονικό της ρυθμό , κατεβαίνει και αρχίζει το πλησίασμα. Πορεία ανάμεσα στις ζηλενιές, μέσα σε πυκνές τούφες, γρήγορα στην αρχή πιο αργά και προσεκτικά όταν υπολογίζει ότι είναι κοντά. Μόλις αντικρίζει το δέντρο βλέπει καμιά 20/ριά φάσες συγκεντρωμένες . Αρχίζει η αγωνία των τελευταίων μέτρων, μήπως τον ακούσουν , μην τον δούνε, μη τρομάξουν από άλλου τουφεκιά, μη τις κυνηγήσει κανένα γεράκι. Ευτυχώς τίποτα από αυτά δεν έγινε και σε λίγες στιγμές ακούγεται μια καλή και σίγουρη τουφεκιά από το όπλο του. Πτουπ! Πτουπ! Τι χορταστικό πέσιμο που κάνουνε ! Δυο φάσες κάτω και γίνανε πέντε συνολικά στις θηλιές του Φασοκυνηγού.





Πέντε φάσες τέτοιες εποχές είναι πολύ καλά. Να φανταστείτε πέρσι ούτε πουλί δεν πέταξε στον Φασότοπο. Ο κυνηγός μας είναι πολύ ικανοποιημένος . Και έριξε μόνο τρεις τουφεκιές όλες και όλες. Αρχίζει να κατεβαίνει προς το μονοπάτι της επιστροφής. Εκεί είναι κάτι θεόρατοι αριάδες γεμάτοι βελάνια. Πολύ συχνά έρχονται οι φάσες για κούρνιασμα από νωρίς το απόγευμα εκεί. Πράγματι καθώς περνά σηκώνονται με θόρυβο μερικές μεμονωμένες ή δυο – δυο. Περιμένει και εκεί περίπου ένα τέταρτο, αλλά ήδη αρχίζει μια ψιχάλα και αναγκάζεται να γυρίσει. Είναι πολύ ευχαριστημένος με τη σημερινή εξόρμηση, περπάτησε πολύ, είδε πουλιά, έριξε , έφερε και πέντε μαζί του , χωρίς καθόλου να έχει αποτυχημένη βολή. Πέρασε μια ωραία περιπέτεια μέσα στο παρθένο δάσος του Φασότοπου, για πέντε ώρες λες και ήταν σε παραδεισένιο κόσμο. Μακριά από την καθημερινότητα και τα προβλήματά της , εκεί που ο πολιτισμός μας δεν έχει ακόμα επιδράσει, μέσα στην καθαρή φύση που από μόνη της ρυθμίζει την ανάπτυξή της. Δρόμος εκεί δεν υπάρχει, αυτοκίνητο δεν περνά, αλυσοπρίονο δεν ακούγεται, άνθρωπος σπάνια περπατάει , κοπάδια και ήμερα ζώα έχουν πολύ καιρό να φανούν. Ο Φασοκυνηγός , ο φασότοπος και οι φάσες. Όλα ήρεμα και ήσυχα. Σαν να είναι δεκαετίες πριν . Σαν να σταματάει ο χρόνος εδώ. Σαν ήταν χθες όταν πρωτομπήκε έφηβος στον φασότοπο. Και να, σήμερα ζει τις ίδιες συγκινήσεις με τότε. Και να, οι φιγούρες των παλιών κυνηγών από τον κόσμο των αναμνήσεων να ακούνε την περιπέτεια και να λένε τις δικές τους. Με αυτές τις σκέψεις ούτε που κατάλαβε πότε επέστρεψε, ούτε που ένοιωσε βαριά την ανηφόρα. Η χαρά του όμως δεν τελειώνει εδώ, θα φωνάξει και την παρέα για να τη μοιραστεί διηγούμενος, ας λένε μερικοί ότι θα τον ματιάσουν οι άλλοι, και από αύριο θα αναζητά την καινούρια εξόρμηση , τη νέα περιπέτεια που ποιος ξέρει πότε και πόσο επιτυχημένη θα είναι.
(συνάδελφοι μη προσπαθήτε να αναγνωρίσετε τον φασοκυνηγότου του σεναρίου , είναι ένας από σας και ταυτόχρονα όλοι μαζί )

Μου άρεσε πάρα πολύ. Να είσαι καλά.
Μπορεί κάποιος να υπολογίσει την ποσότητα των βελανιδιών που υπάρχουν στο Κουρί;
Ποια είναι τα προϊόντα και υποπροϊόντα του βελανιδιού ?
Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το δώρο των δένδρων του χωριού;
Και με τι τρόπο; Νομίζω ότι είναι θέμα προς διερεύνηση για αυτούς που μένουν στο χωριό και για όποιον άλλο χωριανό θέλει.
Στην κατεύθυνση αυτή πολλοί μπορούν να συμβάλλουν.
Είναι μια απλή ιδέα και προβληματισμός
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Μετά τιμής ΤΑΚΗΣ