Αφιέρωμα : Κυνήγι

" Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κτηνοτρόφοι σε όλη την Ελλάδα είχαν καλομάθει τόσα χρόνια και πρότιμούσαν να φυλάνε τα ζώα από τα καφενεία και τώρα ζορίζονται γιατί τους αναγκάζουν να κάνουν την δουλειά τους. "

Αν δει το σχόλιό σου ο Μεγάλος Νick, δεν ξέρω τι θα γίνει και θα έχει δίκιο, γιατί ο πατέρας του μόνο που δεν ήρθε στα χέρια με τον Λύκο την περασμένη εβδομάδα και φυσικά ούτε που ζυγώνει στο καφενείο, ούτε αυτός ούτε οι άλλοι τρεις κτηνοτρόφοι του χωριού. Και εγώ τη γνώμη του παίρνω σοβαρά υπ' όψη μόνο, γιατί αυτός είναι άνθρωπος της φύσης και ξέρει καλά πια είναι λίγα και ποια πολλά από τα άγρια ζώα. Βέβαια δεν ισχύει το ίδιο και με τους κτηνοτρόφους των διπλανών χωριών...που μάλλον σκέφτονται πολύ καλά και τα φυλάνε από το καφενείο. Ταϊζουν τους λύκους μια χαρά. Μόνο που τα γελάδια κάποιων .... έχουν γίνει η πέμπτη πληγή ιδίως πάνω κατά την Ασφάκα!
Τώρα για τα μικρά γουρουνάκια είναι όντως κρίμα , αλλά αυτό που δεν ξέρω είναι αν υπάρχει χρόνος εκτίμησης του μεγέθους γιατί φοβάμαι ότι μόλις ο κυνηγός δέχεται τον οπτικό ερεθισμό , ακαριαία δίνεται και η εντολή στο δάκτυλο να πατήσει τη σκανδάλη. Εξ ου και τόσοι αλληλοπυροβολισμοί,... η εκδίκηση της φύσης.
Τα σκιουράκια είπαμε πανέμορφα , το ίδιο και τα πελέκια , δεν τα ενοχλεί τίποτα, αλλά εγώ από 26 καρυδιές μάζεψα μόνο ....1 καρύδι και άλλος ενας χωριανός από την καρυδιά του σπιτιού χαίρονταν τα σκιουράκια να κουβαλάνε ΟΛΑ τα καρύδια κατά Βλίντζα μεριά. Ο δε καρυδεώνας της Ντράζανης φυτεύονταν με την παρότρυνση ότι θα βγάζουν οι χωριανοί ...μια επι πλέον σύνταξη από τα καρύδια !
Ευτυχώς που δεν εξαρτάται ( ακόμα ) η επιβίωση πολλών από εμάς αποκλειστικά και μόνο από τη φύση , η οποία στο χωριό μας ευτυχώς μάλλον πλούσια είναι όσον αφορά και τη χλωρίδα και την πανίδα .

Μήπως έχει δίκιο ο λύκος που τρώει τα πρόβατα αφού την τροφή του την καθαρίζει ο άνθρωπος???
Απλώς μια ερώτηση.
Να γίνει παγάνα για τον λύκο και όχι για τα γουρούνια που δεν χαλάνε πλέον τα καλαμπόκια.
ΤΑΚΗΣ

Ο Νικόλας είναι από τους λίγους σωστούς κτηνοτρόφους και το λέω συνέχεια
μακάρι να ήταν όλοι σαν αυτόν και τον πάτέρα του
Αυτό συμβαίνει γιατί έχει κρατήσει τους παλίους τρόπους και για αυτόν τον λόγω έχει έλαχιστες απώλειες από λύκους
και αυτο αποδεικνύει αυτό που λέω περί φύλαξης των ζώων.
Επίσης δεν αναφέρθηκα στους συγχωριανούς μας αναφέρθηκα στους κτηνοτρόφους σε όλη την ελλάδα.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα σε site και διάφορες φυλλάδες της Ηπείρου που γράφουν για απώλειες 50 - 100 ζώων από λύκους χωρίς απόδειξη,
έχω ακούσει συνομιλιες σε γειτονικά χωριά που τους κλέψαν τα ζώα και το αποδώσαν σε λύκους για διάφορους λόγους,
έχω δει άπειρους κτηνοτρόφους στην Ήπειρο που απλά έχουν τα ζώα για να πέρνουν τις επιχορηγησεις
να μη μίλησω για τα γελάδια που δεν έχουν δει ποτε βοσκό.
Επήσης να μην μιλήσω για παλιότερες εποχές που τρώγαν σκυλιά τα ζώα και όποιος είχε γνωστό έπαιρνε αποζημίωση.
βάση μελετών παγκοσμίως πολλές επιθέσεις σε ζώα οφείλονται σε σκυλιά,
τέλος ο λύκος είναι προστατευόμενο είδος και όχι χωρίς λόγο,
και γιαυτό όποιος χάνει κάποιο ζώο από λύκο αποζημειώνεται από το κράτος
και κάποιες οργανώσεις δίνουν δωρεάν ελληνικους ποιμενικούς σε βοσκούς για να προστατευτούν.

Οσων αφορά τα γουρουνάκια συμφωνώ εν μέρει,
αλλά πάλι είναι γνωστό ότι πολλές φορές διάφορες παρέες δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς, και σκωτόνουν ότι περπατάει , σέρνεται ή πετάει.
ΠΠΔ πόσους κυνηγους ξέρεις εκτός του χωριού μας (που θεωρώ ότι έχουν και τηρούν κάποιους κανόνες) που θα περάσει γουρουνάκι από μπροστά και δεν θα το σκοτώσουν.

Τέλος σχετικά με τους σκίουρους πρέπει να επέλθει ισσοροπία στο οικοσύστημα και να ανακάμψουν οι φυσικοί εχθροί τους
και όχι να εξαφανίσουμε ότι βλέπουμε.

Είναι παράλογο φυσικά να επιδιώκει κανείς την εξαφάνιση κάποιου είδους, τώρα όμως μιλάμε για υπερπληθυσμό κάποιων ειδών. Να φανταστεί κανείς πριν μισό αιώνα υπήρχε μια τεράστια καρυδιά απέναντι από τα Λειβαδάκια , στην Κατωκαριά, Ραβενιώτικη. Λοιπόν ήταν κάθε χρόνο φορτωμένη, όλα τα παιδιά του χωριού μάζευαν από αυτήν καρύδια , αφθονία , περίσσευαν για όλους! Τώρα ακριβώς απέναντι στα δικά μας χωράφια υπάρχουν καμμιά 50/ριά καρυδιές , τον Σεπτέμβρη δε βρίσκεις καρύδι.
Αλλά δεν ξεχνάω και την άλλη απασχόληση που είχαμε όταν είμασταν παιδιά. Το μάζεμα των σαλιγκαριών, "μπόρμπολα" τα λέγαμε, αρμαθιές γεμίζανε μικροί - μεγάλοι την Άνοιξη στο χωριό. Τώρα δεν γλιτώνουν από την μουσούδα των τετράποδων εκσκαφέων που δεν αφήνουν σπιθαμή γης άσκαφτη , ή τις παλιές ξερολιθιές που τις σκορπίσανε όλες , ούτε τα βάτα , ούτε τα κοντοπούρναρα είναι ικανά να τα εμποδίσουν, όπου βρίσκουν καταφύγια τα σαλιγκάρια . Όπου δεν φτάνουν τα αγριογούρουνα ίσως βρεθούν λιγα. Αλλά για τις ξερολιθιές που ανέφερα πραγματικά δεν πρόκειται να γλιτώσει καμία, γιατί τις ρίχνουν ψάχνοντας για οτιδήποτε ζωντανό κρύβεται μέσα τους. Πόσο όμορφο είχαμε κάνει τον Τζουρλόγγο πριν δυο χρόνια, ε λοιπόν να πως τον κατασκάψανε , σε φωτογραφία μιας βδομάδας πριν.





Όσο για τον Λύκο δεν ξέρω αν ο αριθμός 700 είναι πραγματικός. Όλοι λένε πάντως ότι είναι αυξημένοι. Δεν λέω , όμορφο ζώο, σύμβολο της άγριας φύσης , αλλά όσο και να τον αγαπάς μην το εμπιστευθείς , αν ποτέ κάνεις κοπάδι! Είναι ικανός να τα φάει ΟΛΑ. Όπως του παπα-Δονάτου από τη Βρυσοπούλα , το καλοκαίρι, δεκαοχτώ κατσίκες είχε μέσα στο περιφραγμένο χωράφι του....δύο του άφησε. Μέσα στη λαογραφία καλό λόγο δεν ακούς για τον καϋμένο το Λύκο. Συνώνυμος του διαβόλου! Άμα νευρίαζαν οι πατεράδες μας με τα ζώα τους τα ...παραδίνανε στο λύκο με τις φοβέρες, " να σε σκίσει ο Λύκος", " Λυκογδαρμένο", " Λυκοπελεκημένο", " Λυκοπλυμμένο" και ένα σωρό άλλα κοσμητικά επίθετα όλα με πρώτο συνθετικό το Λύκο. Τόσο βαθιά είχε χαραχτεί στην ψυχολογία τους η ζημιά που πάθαιναν. Τότε βέβαια σπάνια βοσκός ήταν οπλισμένος, μόνο με τα χουγιατά πασχίζανε να τον διώξουν. Αλλά άμα ήταν κανένας λιγόψυχος ούτε να χουγιάξει δεν μπορούσε, ο ισκιωμένος σου έπιανε τη φωνή άμα τον έβλεπες κατά πρόσωπο. Όπως τόχε πάθει η μάνα μου ένα βροχερό και ομιχλώδες απόγευμα στου " Μελίσσι" , έρχονταν κατ' ευθείαν στο κοπάδι , τον έβλεπε και την έβλεπε, πάει να χουγιάξει , που να βγει φωνή, " της πιάστηκε η κρήση" , το άρπαξε ο αφορεσμένος το αρνί το έριξε στην πλάτη και χάθηκε κατά τη Βαρτόπα. Άμα συναντιόντουσαν κτηνοτρόφοι από άλλα χωριά , η πρώτη κουβέντα ήταν: " έχει ζούδιο; " και αν παραείχε έλεγαν "μωρέ το ζούδιο του κερατά θα μας διακονέψει". Δεν ξεχνάω τη στεναχώρια του πατέρα μου σαν πάθαινε ζημιά, το βράδυ που γύριζε από το χειμάδι στο σπίτι , αμίλητος όλη νύχτα , άχνα δεν έβγαζε, άρρωστος βαριά θαρρείς. Με τις λυκο-ιστορίες μεγαλώσαμε και δύσκολα να ξεχάσουμε. Αλλά και πάλι το ξαναλέω ευτυχώς που δεν εξαρτάται η επιβίωσή μας ακόμα , αποκλειστικά και μόνο από τη φύση γιατί θα βγει κανένας παλιός και θα μου πει " Όξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις"

ευτυχώς που δεν εξαρτάται η επιβίωσή μας ακόμα , αποκλειστικά και μόνο από τη φύση γιατί θα βγει κανένας παλιός και θα μου πει " Όξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις"


Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα παραπάνω.

ΣΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ






Σήμερα Δευτέρα 7 του Οκτώβρη, δεν είναι μέρα κυνηγιού, ούτε για λαγό, ούτε για αγριογούρουνα ούτε για πέρδικες είναι .
Το ξέρουν καλά αυτό όλοι οι κυνηγοί, Σάββατο , Κυριακή και Τετάρτη είναι οι μέρες τους και τότε κάνουν τις εξορμήσεις τους στα βουνά και τα λαγκάδια.
Ο Λάζαρος όμως τάχα να λάθεψε; Γιατί ταχιά - ταχιά συνάζεται ; Που είναι η κυνηγετική αρματωσιά, που είναι η καραμπίνα του , το σκυλί είναι εντάξει; Τι μονοπάτι είναι αυτό που παίρνει; Ούτε στις Τσιοκάτες , ούτε στα Κεφάλια, ουδέ στο Μοναστήρι και τη Βλάχα βγάζει.
Καινούριος δρόμος , καινούριος τόπος και αυτός βιάζεται , φεύγει . Δεν καρτερεί σύντροφο, μόνος το δρόμο παίρνει.
Δεν περπατά , ανάλαφρος θαρρείς πετά, ας έχει αντάρα και ψιλόβροχο , χάνεται εκεί που σμίγει ο ουρανός με τη κορφή.
Δυο ώρες είναι πούφεξε, και ακούστηκε στα πλάγια και στις ρεματιές , στα βράχια, στα ρουμάνια, ωσάν μακρόσυρτο αχολόι τουφεκιάς μαζί με την καμπάνα της εκκλησιάς να διαλαλεί: Ώρα καλή σου Λάζαρε στο δρόμο όπου πήρες...